«Արտերկրում նման ֆիլմերն անվանում են «Fast food»` համեմատելով արագ պատրաստվող ուտելիքի հետ»

«Ակտիտուր» ընկերության արտ-մենեջեր, պրոդյուսեր ՍԵՐԳԵՅ ՍԱՆՈՅԱՆԻ հետ մեր զրույցը կինոաշխարհի վերջին նորությունների, հայ երիտասարդ ռեժիսորների ձեռքբերումների և կինոոլորտում առկա խնդիրների մասին է:

-Լավագույն դերասան անվանակարգում Լեոնարդո Դի Կապրիոյին շնորհված «Օսկարը» մեծ ոգևորություն առաջացրեց կինոսիրողների շրջանում: Ավելին` ոսկե արձանիկը կարծես ուշացումով ու դժվարությամբ շնորհվեց սիրված դերասանին: Ակնհայտ է, որ հեղինակավոր կինոմրցույթը, արտաքին փայլից զատ, ունի նաև իր ներքին մութ խոհանոցը: Ի՞նչ կասեք կինոաշխարհի վերջին նորության մասին:
-Այն, որ կինոսիրողները անհամբերությամբ սպասում էին Դի Կապրիոյի առաջին «Օսկարին», պատահական չէ, եթե հաշվի առնենք, թե ինչ ջանասիրությամբ էր մեր սիրելի արտիստը կերտում իր կերպարները: Դրանք հոգեհարազատ ու դյուրընկալելի են տարբեր ազգությունների, բնագավառների ու նախասիրությունների տեր մարդկանց: Գաղտնիքը` չընդհատվող կատարելագործումն է և մասնագիտական հմտությունների գերարդյունավետ օգտագործումը: Լեոն չի դադարում զարմացնել, շարունակ համագործակցում է աշխարհի լավագույն ռեժիսորների հետ և իրագործում ամենաաներևակայելի ծրագրերը: Կինոակադեմիայի անդամների ընտրությունը պայմանավորվում է բազմաթիվ հանգամանքներով, որոնց մի մասը մեզ հայտնի է, սակայն խոհանոցային շատ հարցերի մասին անգամ պատկերացում չունենք:
-Մեր կինոն կարո՞ղ է հավակնել «Օսկարի», առհասարակ, ի՞նչ է պետք համաշխարհային կինոշուկա դուրս գալու համար:
-Իհարկե կարող ենք: Դրա համար անհրաժեշտ է միայն ցանկություն: Մենք ունենք տաղանդավոր երիտասարդներ, ովքեր պատրաստ են օր ու գիշեր աշխատելու, ապացուցելու, որ մեր կինոն նույնպես ասելիք ունի համաշխարհային կինոոլորտում, բայց խնդիրներն ու խոչընդոտները նույնպես շատ են: Հաջողություններ գրանցելու համար այսօրվա երիտասարդը պետք է սովորի արտերկրում, քանի դեռ մեր բուհերում դասավանդում են չկայացած ու անտարբեր դասախոսները: Քանի դեռ երիտասարդներին հավուր պատշաճի չի տրամադրվում տեխնիկա` նկարահանումներ անելու համար: ՈՒ քանի դեռ կինոոլորտի ղեկավարմամբ չեն զբաղվում կրթված, հաջողությունների հասած երիտասարդները:
-Ի՞նչ կասեք հեռուստաէկրանը, կինոթատրոնները ողողած հայկական նոր կինոյի մասին:
-Հայկական նոր կինո հասկացությունը նոր-նոր է ձևավորվում: Մենք դեռ չունենք հատուկ մեխանիզմներ կինոգործունեության համար: Առաջնային քայլերից մեկը «Կինոյի մասին օրենքի» ընդունումն է:
Հայկական շատ ֆիլմեր, հատկապես երգիծական ֆիլմերը, հիմնականում հետապնդում են կոմերցիոն նպատակ և ունեն իրենց հանդիսատեսը: Ամբողջ աշխարհում է այդպես: Արտերկրում նման ֆիլմերը անվանում են «Fast food»` համեմատելով արագ պատրաստվող ուտելիքի հետ: Սակայն կա արագ պատրաստված լավ ու վատ ուտելիք: Կարծում եմ` այն ռեժիսորներին, ովքեր չեն օգտագործում «Fast food», պետք է հնարավորություն ընձեռվի մատուցելու առողջ սնունդ: Խոսքը բարձրաճաշակ ու արժեքավոր ֆիլմերի մասին է:
-Ըստ Ձեզ` ունե՞նք երիտասարդ ռեժիսորներ, որ ասելիք ունեն, ուրույն մոտեցում, և ի՞նչ է պետք նրանց ինքնադրսևորվելու համար:
-Վստահաբար կարող եմ ասել, որ ունենք երիտասարդներ, որոնք ֆիլմեր են նկարահանում, ներկայանում են արտերկրում և ունեն զգալի հաջողություններ: Բայց նման որակի երիտասարդ կինոմասնագետները քիչ են, ու խնդիրը ոչ այնքան նրանց օգնելն է, որքան չխանգարելը:
-Մեր նախորդ զրույցի ժամանակ ասացիք, որ կինոոլորտում միտում կա համամարդկային թեմաներին անդրադառնալու, մինչդեռ կուզեիք, որ շատ լինեին մեզ առնչվող թեմաները, թեկուզ ծայրահեղ, ըմբոստ, ինչ-որ տեղ սխալ մատուցմամբ, բայց լինի մեր մասին, մեր խնդիրների մասին: Անցել է մեկ-երկու տարի: Ի՞նչն է փոխվել այս առումով:
-Կարծում եմ՝ նոր ստեղծվող ֆիլմերում ակնհայտ է փոփոխությունը: Այդ առումով կառանձնացնեմ երիտասարդ ռեժիսոր Արման Չիլինգարյանի «Եվ յոթերոդ օրը» ֆիլմը, որտեղ նկարագրվող թեման մեր մասին է, միաժամանակ համամարդկային հնչողություն ունի:
-Ի՞նչ ծրագրեր ունեք առաջիկայում:
-Ինձ բախտ է վիճակվել նկարահանելու «Միասին աշխարհում» ֆիլմը, որը նվիրված է Հայոց ցեղասպանությունը աշխարհում առաջինը ճանաչած երկրին՝ ՈՒրուգվային։
Ներկայումս աշխատում եմ հեղինակային ֆիլմի սցենարի վրա, որը պատմելու է մեր մայրաքաղաք Երևանի մասին:

Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ