Ադրբեջանի արտաքին գործերի նախարարությունը կոչ է արել ТАСС լրատվական գործակալությանը ներողություն խնդրել ծովանկարիչ Իվան Այվազովսկու հուշարձանի քանդման մասին հաղորդագրության մեջ Ստեփանակերտ հին անվանման հիշատակման համար։ Գերատեսչությունն ակնկալում է, որ գործակալությունը կկատարի համապատասխան ուղղումներ, հակառակ դեպքում, «կձեռնարկվեն համապատասխան միջոցներ»՝ կապված Ադրբեջանում ТАСС-ի գործունեության հետ։               
 

Եվ Մարուքյանն է ճիշտ, և Փաշինյանը, կամ երկուսն էլ սխալ են

Եվ Մարուքյանն է ճիշտ, և Փաշինյանը, կամ երկուսն էլ սխալ են
30.03.2018 | 17:22

Մինչ ԱԺ փոխխոսնակ Էդուարդ Շարմազանովը հայտարարում է, թե Հայաստանը «Նովգորոդի վեչեն չէ», որ ով բարձր գոռար, նա էլ իշխանություն ունենար, Նիկոլ Փաշինյանը սեփական քաղաքական քարտեզն է պատրաստվում ներկայացնելու և պայքարելու այս իշխանությունների դեմ: «Հիմնական մարտահրավերն այն է, որ ՀՀ քաղաքացիները կարողանան կազմակերպվել և պարտադրել Սերժ Սարգսյանին, որ նա կատարի իր իսկ առաջադրած պայմանագրի պայմանները»,- այսօր հայտարարել է «Ելք» խմբակցության ղեկավար Նիկոլ Փաշինյանը, որը քաղաքական պարտության մասին իր թիմակիցների տեսակետի ճիշտ հակառակն է փաստում: Ըստ պատգամավորի, գործողության բացակայությունն արդեն իսկ ժողովրդին առաջնորդում է դեպի պարտություն, իսկ գործողության ստեղծումը հաղթանակի հնարավորություն է տալիս:


Այսօր այնպիսի դասավորություն է քաղաքական ներկապնակում, որ ցանկացած պարագայում դժվար է ակնկալել քաղաքական հաղթանակ: Հավասարապես ճիշտ են և Նիկոլ Փաշինյանը, և նրա կարծիքին ոչ համամիտ ելքականները: Փաշինյանն իրավացի է, որ գործողությամբ պետք է հասնել հաղթանակի, ձեռքերը ծալած չպետք է նստել ու սպասել, թե երբ մեծամասնությունն իր թեկնածուին կներկայացնի խորհրդարան, իրենք էլ մի քանի խրոխտ ելույթ կունենան, արդյունքում մեծամասնության քվեարկությամբ ընտրվելու է ՀՀԿ-ի թեկնածուն: Այսինքն, քաղաքական պայքարի սահմաններն այս առումով խիստ կանխատեսելի են և ոչ մի փոփոխություն, բեկում չեն բերում: Այսուհանդերձ, «Ելքի» մի հատվածը, որը փողոցային պայքարին դեմ է, իրավացի է այն առումով, որ ռեալ է գնահատում իր ներուժը, շատ լավ գիտի, որ եթե փողոց դուրս գան, համակիրների քիչ բանակ կհետևի իրենց, իմա՝ այդ ներուժով չեն կարող իրավիճակ փոխել: Իսկ քանի դեռ նրանք իրենց ուժերի վրա վստահ չեն, հասարակությունը երբեք չի հավատա նման ընդդիմադիր ուժին:


Այս երկսայրի իրականության մեջ, թերևս, դժվար է ճիշտ ու սխալ համարել որևէ կողմին: Նիկոլ Փաշինյանը գուցե հավատում է, որ բողոքներով, հանրահավաքներով հնարավոր կլինի հասարակական ընդվզման մեծ ալիք բարձրացնել և իշխանությանը որոշակի քայլեր պարտադրել: Նա գուցե այդ տեսլականին հավատում է, բայց իրականությունը ցույց է տալիս, որ նա նույնիսկ իր թիմի ներսում չկարողացավ համակիրներ ձեռք բերել, իսկ նման պարագայում բավական դժվար է ժողովրդին համոզել, որ իր սկսած գործը հաջողելու է: Չնայած սկզբունքի առումով Փաշինյանը ճիշտ է. հասարակության համախմբված պայքարը կարող է սասանել ցանկացած իշխանության հիմքերը:


Առավել պրագմատիկ է Էդմոն Մարուքյանի թևը: Նրանք կոնկրետ հաշվարկներ են արել ու հասկացել. խորհրդարանում իրենց կարգավիճակն ավելի ապահով է ու, այսպես ասած, անվնաս՝ առնվազն քաղաքացիներից կշտամբանք չեն ստանա, թե բերեցին հրապարակ, բայց ոչինչ չարեցին: Սակայն այդ վիճակը, հատկապես ընդդիմության դեպքում, ճահճային է: Որքան կարող է ընդդիմությունն իր փոքրաթիվ անդամներով այս կամ այն օրենքի դեմ խոսել, բայց այդպես էլ իրական հաջողություն չունենալ: Հետո՞: Եթե միայն սա է ընդդիմության գործառույթը, այն էլ խորհրդարանական երկրում, ուրեմն մարուքյանական թևը ճիշտ է:
Ստացվում է, որ այս ընթացքում խորհրդարանում պայքար տվող «Ելքը» չի կարողացել որևէ բան փոխել իշխանական վերադասավորությունների մեջ, այսուհետ էլ հազիվ թե կարողանա: Այսինքն, սպառվել է այս հարթակն այդ առումով: Հիմա հերթը փողոցինն է, չնայած այս դեպքում «Ելքը» միայնակ թողեց իր անդամին, բայց եթե Նիկոլ Փաշինյանը իսկապես ճիշտ է իր համոզմունքներում, կհաղթի՝ անկախ այն հանգամանքից, որ չունի անգամ իր թիմակիցների աջակցությունը:


Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ

Դիտվել է՝ 3026

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ