Դե՛, անճարներ, գնացեք դուք պահեք սահմանները, որ սրանք իրենց թալանածը վայելեն։
Սահման պահելը ձեր գործն է, իրենցը՝ գողանալն ու ցոփ և շվայտ կյանքը։
Դուք կռվեք հողի համար, իրենք կծախեն այն։
Դուք արյուն թափեք, իրենք՝ շամպայն։
Բայց մի՛ հուսահատվեք, անճարներ։
Դուք դեռ կարող եք փոխել ամեն ինչ։
Դուք դեռ կարող եք վերադարձնել ձեր իրավունքները։ Դուք դեռ կարող եք ստիպել նրանց պատասխան տալ իրենց գործած հանցանքների համար։
Պարզապես մի՛ լռեք, մի՛ համակերպվեք, մի՛ հանձնվեք։
Դուք ուժ ունեք, անճարներ։
Օգտագործեք այն։
Միսաք ՄԱՐՏԻՐՈՍՅԱՆ