Ընդդիմության պայքարն ընդդեմ գործող իշխաննությունների,Հայաստանում դարձել էր ավանդույթ, որը կոչվում էր՝ թեժ աշուն կամ թեժ գարուն։ Եվ ինչպես իշխանությունը, այնպես էլ ընդդիմությունը, ձմռանը տաքանում էր, ամռանը մեկնում հանգստի։
Կուսակցությունների նպատակն է պայքարել իշխանության համար, դրա եղանակը ընտրություններին մասնակցելն է։
Երբ երկիրը կանգնած է լինում ճակատագրական խնդիրների առջև, և դրա համար պետք է ողջ հանրությունը մասնակցի, կուսակցական ֆորմատները հանրության մոտ հիմնավոր անվստահություն են առաջացնում։
Մտադիր էի ուղիղ եթեր (Live)-ի միջոցով խոսել, բայց Ֆեյսբուքը կարծես թե սահմանափակել է հնարավորությունը։
ՈՒրեմն` չափազանց կարևոր է սկսված գործընթացի հաջողությունը, որովհետև` եթե այն չստացվի, ապա պառակտված և իրար նկատմամբ ատելությամբ լցված հասարակություն, որն ի վիճակի չէ դիմագրավել արտաքին մարտահրավերները։
Եթե ոմանք կարծում են, թե Հայաստանի, Արցախի, հայերիս թիվ 1 ներքին թշնամին՝ Նիկոլը, Ալիևի և Էրդողանի հետ միասին, բավարարվելու է նրանով, ինչ կատարվեց Արցախի հետ, չարաչար սխալվում են:
Էս ներհայաստանյան վակխանալիայի ու արցախյան ցեղասպանության մղձավանջի մեջ, չնայած շատ խառն էի (ցույցերի մասնակցությունից բացի նաև հոգեբանորեն ու բարոյապես ընկճված, ցավն ուղղակի քերթում է մարդու), բայց աչքիցս մի առանցքային ու շատ կարևոր դետալ, այնուամենայնիվ չվրիպեց։
Հայաստանը կտրել Ռուսաստանից ու Իրանից (հյուսիս-հարավից) և տեղավորել Չինաստանից Եվրոպա (արեելք-արևմուտք) աշխարհատնտեսական առանցքում չի հաջողվելու, չնայած Հայաստանն իր կողմից ամեն բան արել է դրա համար. 2018-ին բեմականացրել է թավշյա հեղափոխություն, տուրք է տվել թուրքական պահանջներին` հրաժարվելով Արցախից, խոստացել է Սյունիքով անցնող ճանապարհը վերապատվիրակել...