Հաճախ մենք ընդդեմ իշխանությունների, ընդդեմ ապօրինությունների կազմակերպված ակցիաները դիտարկում ենք մարդկանց թվաքանակով և, ելնելով դրանից՝ անում համապատասխան եզրակացություններ:
Այս տարվա նոյեմբերի 29-ին, 77 տարեկանում, Փարիզում, կյանքից հեռացավ ռուս հայտնի բանաստեղծ, թարգմանիչ, իրավապաշտպան Նատալյա Գորբանևսկայան: Նա 1968 թվականի օգոստոսի 25-ին մասնակցել է Չեխոսլովակիա սովետական զորքերի ներխուժման դեմ կազմակերպված ցույցին, ավելի ուշ՝ ազատազրկվել:
Նատալյա Գորբանևսկայան նյութեր է պատրաստել այն մարդկանց դատավարությունների մասին, որոնք իր հետ եղել են Կարմիր հրապարակում և ազատազրկվել:
Հետաքրքիր են Նատալյա Գորբանևսկայայի հետևյալ դիտարկումները. «Եթե ութ մարդ է գտնվում, որոնք բողոքում են Չեխոսլովակիա սովետական զորքերի ներխուժումից, ապա դա նշանակում է, որ ոչ բոլորն են համաձայն դրան: Եթե «Լրատուն» գրում է նրանց մասին, ում դատել են, ապա դա նշանակում է, որ ոչ բոլորն են մոռացել նրանց»:
«Լրատուի» առաջին համարը, որը Գորբանևսկայան ավարտել է 1968 թվականի ապրիլի 30-ին, երկու ամիսը մեկ անգամ հաղորդում էր լրատվություն բանտարկությունների և դատավարությունների մասին, որոնց մի քանի տարի առաջ նա նվիրել էր ամբողջական հատորներ (երբեմն տարածվում էին ոչ թե ժողովածուները, այլ՝ առանձին փաստաթղթերը): Դրանք պարունակում էին տեղեկություններ 1966-1968 թվականների գործընթացների մասին, Խաուստովի և Դելոնի, Գինզբուրգի, Գալանկովի, Լաշկովի և Դոբրովսկու մասին:
Թագուհի ՀԱԿՈԲՅԱՆ