«Դա հանճարեղ ստեղծագործություն է և չի կարող չհնչել ամբողջ աշխարհում»

Հայաստանի պետական կամերային նվագախումբը, Հայաստանի պետական կամերային և «Հովեր» պետական կամերային երգչախմբերը տարեվերջյան համերգով եզրափակեցին Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցին նվիրված միջոցառումների շարքը: Ի թիվս այլ ստեղծագործությունների՝ ներկայացվեց նաև Տիգրան Մանսուրյանի «Ռեքվիեմը»: Մաեստրոյի՝ եղեռնին նվիրված ստեղծագործությունները՝ «Ռեքվիեմը»,«Ո՞Իր է, Աբել, եղբայր քո», «Արարատին բացված պատուհանից», բազմիցս ներկայացվել են արտերկրում:

«Եղեռնին նվիրված գործերը երբեմն մեծ բարյացակամությամբ են ընդունվում, երբեմն ոչ այնքան,- լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ասաց ՏԻԳՐԱՆ ՄԱՆՍՈՒՐՅԱՆԸ:- Երբ Մեքսիկայում պետք է հնչեր «Ռեքվիեմը», պարզվեց՝ թուրքական դեսպանատան կողմից մեծ ճնշում է եղել, որ այն չներկայացվի որպես ցեղասպանությանը նվիրված երաժշտություն և առհասարակ չհնչի փառատոնի ընթացքում: Սակայն ՀՀ դեսպանատան, հայ հասարակական գործիչների դիմադրության շնորհիվ հաջողվեց կոմպրոմիսային տարբերակով, այնուամենայնիվ, հնչեցնել «Ռեքվիեմը»: Մեքսիկայի իշխանությունները մեզ բացատրում էին, որ առևտրական շահեր ունեն Թուրքիայի հետ»:
Հարց հնչեց՝ ինչո՞ւ ցեղասպանությանը նվիրված գործերը միաժամանակ չեն ներկայացվում հայ երաժշտասերներին: Պարզվեց, որ մաեստրոն ունի նման երազանք, որը հայտնի չէ՝ ինչու չի իրականացել:
Հայաստանի պետական կամերային երգչախմբի
գեղարվեստական ղեկավար և դիրիժոր ՌՈԲԵՐՏ ՄԼՔԵՅԱՆՆ ասաց, որ ունեն մի փոքր տեխնիկական խնդիր, հաջորդ տարի կլուծեն ու կներկայացնեն այդ գործերը մեկ համերգային ծրագրով: Առհասարակ ներկայացնելու են բոլոր ստեղծագործությունները, որ գրում է մաեստրոն: Խոսելով «Ռեքվիեմի» մասին, ասաց. «Մենք ազգովին ունենք մեկ «Ռեքվիեմ», որը գրել է Տիգրան Մանսուրյանը, դա հանճարեղ ստեղծագործություն է, չի կարող չհնչել ամբողջ աշխարհում»:

Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ