Թուրքիայի համար ինչ Թրամփը, ինչ Հիլարին՝ երկուսն էլ վատ են

Ամերիկացիները այսօր գնալու են ընտրատեղամասեր՝ նոր նախագահ ընտրելու: Շատերը կարծում են, որ ընտրությունը վատի ու շատ վատի միջև է՝ գրել է Hurriet-ը նոյեմբերի 8-ին: Անկախ արդյունքից՝ այդ ընտրության հետևանքները զգալու են ամբողջ աշխարհում: Ճակատագրի հեգնանքով՝ եթե «վատ ընտրությունը» հաղթի, շատերը հանգիստ շունչ կքաշեն, որովհետև երկրորդ թեկնածուն համարվում է «շատ վատ»: Եվ, կարծես, այդպես էլ կա: Ի վերջո, Հիլարի Քլինթոնը երկար տարիներ աշխատել է Կոնգրեսում, ԱՄՆ պետքարտուղարն է եղել: Թվում է՝ ողջամիտ ամերիկացիների համար այլ ընտրություն չկա, քան նրան ձայն տալը՝ հաշվի առնելով՝ ով է նրա ընդդիմախոսը, անկախ սիրում են նրանք Քլինթոնին, թե ոչ: Դոնալդ Թրամփն այն մարդն է, ում ամերիկացիները կարող էին անվանել դատարկախոս, ում հռետորաբանությունն ուղղված է հասարակության ստորին խավերին:

Նա սարսափելի արտահայտություններ է իրեն թույլ տվել մուսուլմանների, փոքրամասնությունների ու կանանց հասցեին: Շատ հայտնի ամերիկացիներ՝ կինոաստղերից մինչև գիտնականներ ու վերլուծաբաններ, արդեն բավականաչափ կոպիտ արտահայտություններ չեն կարողանում գտնել, որ նրան նկարագրեն: Թրամփը փորձում է տպավորություն ստեղծել, որ իր վարկանիշը այդ վիրավորանքներից միայն աճում է: Սակայն կասկածելի է, որ ամերիկացիները ուրախ լինեն մի նախագահի համար, ում այդքան անգամ անվանել են «խոզ» կամ «շուն»: Այնուհանդերձ, Թրամփի բարձր վարկանիշը վկայում է ԱՄՆ-ում ժողովրդավարության ճգնաժամը: Պոպուլիզմը նրան տարել է այնպիսի բարձունքներ, որոնց արժանի չէր: Նրան աջակցում է ամերիկացիների այն դասը, որի հետ ինքն ընդհանուր ոչինչ չունի: Ճակատագրի ևս մեկ հեգնանք՝ «աստվածավախ ամերիկացիները», որ աջակցում են նրան, ակներևաբար, պատրաստ են ներել նրա ոչ վայելուչ պահվածքը:
Թրամփի արտաքին քաղաքականության մասին միայն կռահել կարելի է: Նա ասում է, որ ուզում է «ԱՄՆ-ը աշխարհում նորից մեծ տերություն դարձնել», բայց առայժմ դա պարզապես կարգախոս է:

Քլինթոնը այն նախագահը չէ, որ կարող է «ԱՄՆ-ը աշխարհում նորից մեծ տերություն դարձնել», բայց նրա գիտակից հայրենակիցներն ու աշխարհը նրանից դա չեն էլ սպասում: Նրանք սպասում են, որ նա կվերադարձնի հարգանքն ԱՄՆ-ի նկատմամբ: Շատերն ասում են, որ նա կշարունակի Բարաք Օբամայի գործը, բայց նշաններ կան, որ նա այլ ճանապարհով կգնա: Օբամային քննադատում են Իրաքում ու Սիրիայում վարած քաղաքականության համար: Մերձավոր Արևելքում շատերն են համարում, որ նա հրաժարվեց միջազգային առաջատար լինելուց ճգնաժամի ժամանակ: Նրա պետքարտուղար Ջոն Քերին կարծում է, որ ԱՄՆ-ը պետք է ավելի ակտիվ գործեր: Քլինթոնը, թերևս, ավելի ակտիվ կլինի այդ առումով: Սպասվում է, որ նա ձեռքը զարկերակին կպահի աշխարհի այդ մասում և ավելի սերտ կհամագործակցի տարածաշրջանային դաշնակիցների հետ ընդհանուր նպատակներին հասնելու համար:

Տարածաշրջանային մեկ դաշնակցի հետ, հաստատ, թե Քլինթոնը, թե Թրամփը հաղթանակի դեպքում երաշխավորված պրոբլեմներ են ունենալու: Թուրքիայի: Հիմա երկու երկրները առանցքային հարցերում այնքան են տարբերվում իրենց տեսակետներով, որ դա, հավանաբար, տեսանելի ապագայում այդպես էլ կշարունակվի: Թուրքական որոշ ԶԼՄ-ներ կցանկանային, որ հաղթեր Թրամփը՝ չնայած մուսուլմանների մասին արտահայտություններին: Հազիվ թե նրանք հաոզված են, որ Թրամփի քաղաքականությունը Թուրքիայի համար լավը կլինի: Նրանք աջակցում են Թրամփին, որովհետև կարծում են, որ նա վատն է լինելու ԱՄՆ-ի համար, երկիր, որ թուրքերը օրեցօր ավելի ու ավելի են ատում: Թուրքիայի կառավարությունը պաշտոնապես չի աջակցում ոչ մի թեկնածուի: Անկարայի ու Վաշինգտոնի կապերին բոլոր դեպքերում լուրջ տուրբուլենտություն է սպասում, ով էլ հաղթի ընտրություններում:
Hurriyet

Հ.Գ. ԱՄՆ նախագահական ընտրություններում հաղթեց Դոնալդ Թրամփը: Կատարվեց նրանց ցանկությունը, թեպետ հազիվ թե նրանք կարող են «ավելի մեծ հույսեր» ունենալ դաշնակցի հաստատակամ ու ակտիվ գործողությունների վերաբերյալ տարածաշրջանային խնդիրներում: Իսկ գուցե ոչ: Ոչ այն պատճառով, որ թուրքերն ամեն օր ավելի ու ավելի են ատում ԱՄՆ-ին, պարզապես Թուրքիան թափ է տալիս արևմտյան դիմափոշին և իրական դեմքն է պարզում աշխարհին, իսկ Արևմուտքը հանուն թուրքերի հետ համագործակցության չի հրաժարվում իր հիմնարար արժեքներից: Ընդհանուրը մնում է ՆԱՏՕ-ն: Հետաքրքիր է՝ ե՞րբ Էրդողանը կշնորհավորի Թրամփին ու ի՞նչ կասի:

Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Հայաստանը Ծապլվարը չէ
• 2021. Աշխարհի ամենահզոր 5 բանակները
• Վրացական փոխատեղում՝ ի՞նչ սպասել Ղարիբաշվիլիի կառավարությունից
• Իրանը նորից մերձավորարևելյան խաղի կենտրոնում է
• Անգելա Մերկելի ելույթը Մյունխենի Անվտանգության հարցերով համաժողովում
• Ջո Բայդենի ելութը Անվտանգության հարցերով 2021-ի Մյունխենի վիրտուալ կոնֆերանսում
• Իրանը դառնում է ԵԱՏՄ անդամ, հաջորդը Ադրբեջանն է
• Վրաստանը քաոսի և հեղափոխության միջև
• Պատմական մանիպուլյացիա՝ ինչպես միշտ
• Երեք ամիս անց՝ ինչ են վճռել Ադրբեջանը, Հայաստանը և Ռուսաստանը
• Ինչո՞ւ է Բաքուն համաձայնել աշխատել ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի հետ
• Սերժ Սարգսյան՝ անցյալի մասին ներկայի կտրվածքով
• Հայաստանը դիտարկում է Թուրքիայի հետ սահմանի բացման հնարավորությունը
• Փարիզը հակաթուրքական դաշինք է կազմում
• Ինչի՞ց է մահացել Չինգիզխանը իրականում
• Հերիք է Ցիցերոն խաղանք
• Մարտական դրոններ՝ ապագայի պատերազմը
• Էրդողանի մտրակն ու քաղցրաբլիթը Բայդենի համար
• 2050. Ինչ կա-չկա աշխարհում
• Երբ Երևանում կբացվի Թուրքիայի դեսպանատուն

Մեկնաբանություններ