Իրանը պատրաստվում է հակահարված տալ Միացյալ Նահանգներին Մերձավոր Արևելքում՝ հաղորդել է Իսլամական հեղափոխության պահապանների կորպուսի Telegram ալիքը։ Ավելի վաղ հաղորդվել էր, որ «ամերիկացիները սխալ հաշվարկներ են արել», քանի որ Իրանը նախկինում տարհանել էր բոլոր նյութերը երեք միջուկային օբյեկտներից, որոնք հարված էին ստացել ԱՄՆ-ի կողմից։               
 

Ճանապարհային քարտեզ Դոնալդ Թրամփին՝ մի վնասիր

Ճանապարհային քարտեզ Դոնալդ Թրամփին՝ մի վնասիր
12.12.2016 | 12:54

Ռուսաստանը մնում է, ինչպես ՈՒինստոն Չերչիլն էր ասում 40-ականներին, «գլուխկոտրուկ՝ փաթաթած հանելուկի մեջ, որը պահվում է գաղտնարանում»: Ռուսաստանը մնում է նաև հզոր միջուկային տերություն հետամնաց տնտեսությամբ և նախագահով, ում համար անկանխատեսելիությունը և անակնկալներ մատուցելու ունակությունը անբեկանելի պրոֆեսիոնալ որակ է: Եվ Ռուսաստանը, և ԱՄՆ-ը պատճառներ ունեն փոխադարձ դժգոհության համար, գուցե նույնիսկ զգուշանալու: Լարումը մեծանում էր, հասարակական գիտակցության մեջ ձևավորվում էր «թշնամու սինդրոմը», որտեղ ողջամտությունը և հանդիպակաց կողմի տեսակետները փակագծից դուրս են նետվում, նախապատվությունը տրվում է կոշտ քաղաքականությանը և մեխանիկական տրամաբանությանը ճշմարտության ու բանականության փոխարեն: Այդպիսի զարգացումը ոչ մի կողմի մշտական հետաքրքրություններից չի բխում:

Կոնֆլիկտը՝ միջուկային կամ ավանդական, աղետ է լինելու, հույս կա, որ երկու նախագահներն էլ դա գիտեն և հետագայում էլ խուսափելու են կոնֆլիկտից: Կարծես անտեսվում է, որ խոսքերն ու գործողությունները նույնպես կարող են վտանգավոր ու անխելամիտ լինել: ԱՄՆ ընտրություններում հաղթողը պետք է օգտագործի երկխոսության ճանապարհը բացելու հնարավորությունը, որ հիմա ակնհայտորեն փակ է, ավելի շատ անձնական, քան պաշտոնական պատճառներով: Նոր մեկնարկը երբեք չի կարող հեշտ լինել, բայց սկսելն անհրաժեշտ է: Կողմերից յուրաքանչյուրը իբրև առաջին քայլ պետք է որոշի փոխել բանակցությունների տոնը և անտեսել երկխոսությանը խանգարող հասարակական հայտարարությունները: Առաջին քայլերին պետք է հավելել հին հունական բժշկական երդումը՝ «Մի վնասիր»: Այս իմաստուն խորհուրդը խախտող գործողությունները պետք է հետաձգել: Հաջորդող գործողությունները պետք է ներառեն երկխոսությունը, որ Հենրի Քիսինջերը վարում էր Չժոու Էնլայի հետ 1971-ին՝ Պեկինում իրենց առաջին հանդիպման ժամանակ՝ ի՞նչ պատկերացումներ ունեք աշխարհի մասին, ի՞նչ ուղղությամբ եք շարժվում, ինչպե՞ս է կողմերից յուրաքանչյուրը պատկերացնում մյուսին: Ճշմարիտ պատասխանները կարող են հասցնել երրորդ քայլին:


Գտնել միջոցներ, որ կարելի է ձեռնարկել խնդիրները լուծել սկսելու և առճակատումը նվազեցնելու համար՝ ի շահ երկու կողմերի՝ կայունության ավելի բարձր մակարդակ միջուկային ոլորտում, որ հնարավոր է համաձայնագրերը պահպանելով և խուսափելով ռազմավարական ու մարտավարական անակնկալներից ու պատահականություններից, Իրանի միջուկային համաձայնագրի հետագա օգտագործում՝ ամբողջ աշխարհում ուրանի և պլուտոնիումի հարստացումը վերահսկելու և դանդաղեցնելու համար, Մինսկի պայմանավորվածությունները պահպանելու հիմքով ուկրաինական պրոբլեմի լուծում, ՈՒկրաինայի տնտեսական խնդիրների լուծում և բարեփոխումներ, ՈՒկրաինայի առավել երկարաժամկետ դերի որոշարկում իբրև արևելքն ու արևմուտքը միավորող երկիր, այլ ոչ թե բաժանող, առավել սերտ համագործակցություն Սիրիայում՝ սկսելով հրադադարից ու ժամանակավոր կառավարությունից՝ երկրի վերականգնման ու փախստականների վերադարձի համար: Բոլոր այս խնդիրները հեշտ չէ լուծել, բայց որքան ավելի երկար ենք սպասում, այնքան դժվար ու վտանգավոր են դառնում պրոբլեմները երկու երկրների համար:
Թոմաս ՊԻԿԵՐԻՆԳ, The National Interest, ԱՄՆ


Հ.Գ. Այս ճանապարհային քարտեզը ՌԴ-ԱՄՆ հարաբերությունների վերականգնման վերաբերյալ ամփոփում է National Interest-ի և Carnegie-ի փորձագետների տեսակետները: Սա ուղեցույց է ԱՄՆ նախագահ Դոնալդ Թրամփի համար և միայն մեկ մասն է ընդարձակ վերլուծության: Ըստ էության՝ Հարավային Կովկասը ԱՄՆ-ՌԴ հակասություններից դուրս է կամ քննարկումների առաջնահերթություն չէ: Բայց Բարաք Օբաման Դոնալդ Թրամփին ժառանգում է նաև ԵԱՀԿ Մինսկի խմբում ԱՄՆ-ի համանախագահությունը, իսկ դա պարտավորությունների շրջանակ է, որտեղ հայտնվում են ԵՄ-ի, ՌԴ-ի, ԱՄՆ-ի շահերը Հարավային Կովկասում: Իսկ մենք մի թեթև շունչ քաշենք ու մտածենք, որ ստատուս քվոն միջազգային օրակարգ չի մտել դեռ:


Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1430

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ