Իրանը պատրաստվում է հակահարված տալ Միացյալ Նահանգներին Մերձավոր Արևելքում՝ հաղորդել է Իսլամական հեղափոխության պահապանների կորպուսի Telegram ալիքը։ Ավելի վաղ հաղորդվել էր, որ «ամերիկացիները սխալ հաշվարկներ են արել», քանի որ Իրանը նախկինում տարհանել էր բոլոր նյութերը երեք միջուկային օբյեկտներից, որոնք հարված էին ստացել ԱՄՆ-ի կողմից։               
 

Հերմինե Նաղդալյան. Հնարավոր է զարգանալ միայն պաշտպանված լինելով, որ առավելագույնս պաշտպանված կդարձնի կայուն զարգացումը

Հերմինե Նաղդալյան. Հնարավոր է զարգանալ միայն պաշտպանված լինելով, որ առավելագույնս պաշտպանված կդարձնի կայուն զարգացումը
29.03.2017 | 19:14

Տնտեսական շրջայց

Հարցազրույց ԱԺ փոխնախագահ Հերմինե ՆԱՂԴԱԼՅԱՆԻ հետ:

-ԱԺ ընտրություններին մնացել է 3 օր: Թվում է՝ ընտրարշավի ընթացքում բոլոր հայտարարություններն արվել են, չե՞ք կարծում, որ քաղաքական ուժերի տնտեսական ծրագրերում թելադրողը քաղաքական նպատակահարմարությունն է՝ պոպուլիզմը, որ պահանջում է ընտրողին դուր գալ:
-Դա ոչ միայն ես եմ կարծում, դա արձանագրում են ընտրողները: Ընդունում եմ, որ ընտրություններից առաջ քաղաքական բոլոր ուժերը մի նպատակ ունեն՝ դուր գալ ընտրողին և ստանալ նրա ձայնը՝ տալով խոստումներ, որոնց կատարման-չկատարման մասին բացարձակապես չեն մտահոգվում: Գուցե այն պատճառով, որ հաղթելու հույս չունեն ու ոչ ոք չի հարցնի՝ խոստանում էիք՝ ի՞նչ եղավ, դե արեք: Չանվանենք դա պոպուլիզմ, որովհետև իր հիմքում պոպուլիզմը լատիներեն populus-ժողովուրդ բառից է և նշանակում է քաղաքական դիրքորոշում կամ հռետորաբանության ոճ, որ դիմում է ժողովրդի կարիքներին՝ ի հակակշիռ էլիտաների կարիքների: Պոպուլիստները այս կամ այն կերպ արտահայտում են ժողովրդի կարիքները, բայց արտահայտել չի նշանակում շահարկել: Իսկ հիմա իսկապես շահարկման շրջան է՝ այլ կերպ հնչող խոստումների զգալի մասը չես անվանի: Ստացվում է տպավորություն, որ բոլորն ուզում են ու գիտեն՝ ինչպես Հայաստանը մեկ տարում, մեկ ամսում, եղել են նաև մեկ օրում փոխելու խոստումներ, իսկ ՀՀԿ-ն չի ուզում: Սա ընդամենը դեմագոգիա է, նախընտրական անպատասխանատվություն, ոչ ավելին: Այսօր ընտրարշավին մասնակցող համարյա բոլոր կուսակցությունները ներկայացված են եղել խորհրդարանում և հնարավորություններ ունեցել են տնտեսության հեղափոխական վերափոխման գոնե մեկ-երկու առաջարկ ու ծրագիր ներկայացնել քննարկման: Ինչո՞ւ չեն արել: Թե՞ հայրենիքն ու ժողովրդին սիրում են միայն ընտրություններից առաջ:
-Որոշ կուսակցություններ ներկայացնում են տնտեսագիտական հաշվարկներ, աղյուսակներ ու թվեր, ՀՀԿ-ն՝ ոչ, ինչո՞ւ:
-Որքան տեղյակ եմ նախընտրական ծրագրերին, միայն Հրանտ Բագրատյանն է «Ազատ դեմոկրատների» համար ընդարձակ ծրագիր գրել, մյուսների ծրագրերը կարճ-կոնկրետ են, որպես կանոն՝ առանց հիմնավորումների՝ միայն դեկլարացիաներ, առանց խոստումների իրականացման մեխանիզմներ նշելու, իսկ ՀՀԿ-ն չի խոստանում, ՀՀԿ-ն գործում է: Միայն խիստ կողմնակալ գնահատականի դեպքում է հնարավոր ասել, որ վերջին կես տարում երկրում չեն եղել փոփոխություններ: Ակնհայտ է, որ վարչապետ Կարեն Կարապետյանի և կառավարության աշխատանքի արդյունքում տնտեսությունը տեղից շարժվում է՝ այդ վկայեցին նաև մի քանի օր առաջ հրապարակված տնտեսական աճի մասին տվյալները, որ գերազանցում են նախատեսվածը: Տնտեսության համար, վստահ եմ, բեկումնային ազդեցություն կունենա և իրական արդյունքներ կտա հայտնի հայ և այլազգի գործարարների կողմից օրերս հիմնադրված «Հայաստանի ներդրողների ակումբը» որպես Հայաստանի այսօրվա կառավարության նկատմամբ իրական վստահություն տածող, աջակցություն ապահովող: Իսկ դա նշանակում է, որ լինելու են նոր ներդրումներ, նշանակում է նոր աշխատատեղեր: Դա ինքնին տնտեսությունը վերականգնելու հիմք է, որը նշանակում է կենսամակարդակի փոփոխություն, գնողունակության բարձրացում, նոր պահանջարկի ստեղծում՝ նոր ծառայությունների ու նոր արտադրության: ՀՀԿ-ն, կրկնում եմ, իբրև իշխող ուժ, որ պատասխանատվություն է կրում իր որոշումների ու քաղաքականության համար, չի կարող մրցակից կուսակցությունների նման իրեն թույլ տալ շռայլ ու կատարման տեսակետից խիստ կասկածելի խոստումներ:
-Նույնիսկ ՀԿԿ-ն հայտարարում է, որ հաղթելու դեպքում կվերաբացվեն գործարաններն ու հազարավոր աշխատատեղեր կստեղծվեն: Որքանո՞վ են ռեալ ՀԿԿ-ի ու մյուս կուսակցությունների արդյունաբերության վերականգնման խոստումները:
-Արդյունաբերության վերականգնումը քայլ առ քայլ աշխատանք է՝ ամեն կոնկրետ գործարան ունի իր առանձնահատկությունը, պիտի ունենա իր բիզնես-ծրագիրը: Ի՞նչն ենք զարգացնում, որ ոլորտում, ի՞նչ ենք արտադրում, որտե՞ղ ենք սպառում: ՈՒնե՞նք որակյալ մասնագետներ: Մրցունա՞կ կլինի արտաքին շուկայում մեր արտադրանքը: Կա՞ արտահանման լոգիստիկա: Այս ու տասնյակ այլ հարցեր կան յուրաքանչյուր կոնկրետ գործարանի վերաբացման կամ նոր արտադրության գործարկման համար: ՈՒստի ավելի քան տեղին է ՀՀԿ-ի մոտեցումը, որը հիմնաքար է մեր ծրագրի մեջ՝ տնտեսական աճի երկարաժամկետ բարձր ցուցանիշներ ապահովելու գրավականներ ստեղծել:
-Ռեա՞լ է փոքր ու միջին ձեռնարկություններին հարկերից ազատելը:
-Բազմաթիվ ռեալ իրողություններ, որոնց մասին այսօր քար ծակող «նորարարության» տեսքով գրված է մի շարք կուսակցությունների ծրագրերում, արդեն վաղուց արվել են իշխանության կողմից: Օրինակ՝ մինչև 18 մլն դրամ տարեկան շրջանառություն ունեցող ընտանեկան ձեռնարկատիրության սուբյեկտ համարվող տնտեսավարողներն ընդհանրապես ազատված են բոլոր հարկերից: Իսկ տնտեսավարողներին աջակցելու նպատակով կառավարությունը տրամադրել է ԱԱՀ վճարումների հետաձգման արտոնություններ, որոնց համաձայն վերջին տարիներին միջինում շուրջ 12,2 մլրդ դրամի չափով վճարումներ են հետաձգվում: Վերջին հինգ տարիներին այդ արտոնությունից օգտվել է ավելի քան 1500 կազմակերպություն, ընդհանուր գումարը եթե չեմ սխալվում, ավելի քան 61 մլրդ դրամ է: Կարևոր արտոնություններ սահմանվեցին սահմանամերձ գոտու բնակավայրերում ձեռնարկատիրությամբ զբաղվողների համար և դա արդեն տալիս է իր շոշափելի արդյունքները այդ տարածքների բնակչության համար: Այլ խնդիր է, որ փոքր ու միջին ձեռնարկություններին կարելի է ու պետք է տրվի անհրաժեշտ օժանդակություն և տնտեսական խթաններ լինեն: Բայց տնտեսությունը այնքան փոխկապակցված մեխանիզմ է, որ հնարավոր չէ մի ճյուղը կամ մի ուղղությունը զարգացնել ու առաջ տանել, առանց հարակից ճյուղերի ու ուղղությունների հավասար զարգացման: Տնտեսության առողջացման ամբողջական ծրագրային գործողությունների տրամաբանությունն է նախընտրելի և դա է դրված ՀՀԿ-ի ծրագրի հիմքում:
-Իսկ վարկային տոկոսադրույքները կտրուկ իջեցնել, գյուղացուն 4-5 %-ով վարկ տրամադրելը ռեա՞լ է:
-Այս հարցի, ինչպես վարչապետ Կարեն Կարապետյանը կասեր, ախտորոշման հետ, երևի, բոլորս կհամաձայնենք և մեր խորհրդարանական գործունեության ընթացքում շատ ենք անդրադարձել դրան՝ ցանկանալով, բնականաբար, որ թե տնտեսավարողների, հատկապես գյուղացիական տնտեսությունների, թե սպառողների համար վարկի տոկոսները լինեն առավել մատչելի: Բայց մեր բանկային համակարգը, ի տարբերություն որոշ ոլորտների, բացարձակ մրցակցային է: Եթե չեմ սխալվում, մոտ երկու տասնյակ առևտրային բանկեր են վարկավորում իրականացնում և անթիվ-անհամար ունիվերսալ վարկային կազմակերպություններ: Բանկային ոլորտը երկրի տնտեսության առավել թափանցիկ ոլորտներից է, եթե չասենք ամենաթափանցիկը և շահութաբերության մակարդակն էլ հայտնի է, այսինքն` տոկոսադրույքների բարձրության պատճառը ռիսկայնությունն է և վարկային ռեսուրսների ներգրավման բարձր գինը: Այս խնդիրները ոչ տնտեսական միջոցներով չես լուծի, ուստի տպավորիչ խոստումներն անիրատեսական են և վստահաբար անիրագործելի են մնալու: Ինչ վերաբերում է գյուղվարկերին, արդեն բավական երկար ժամանակ է, որ կառավարությունը սուբսիդավորում է գյուղվարկերը և այս տարիներին տոկոսադրույքները անընդհատ իջնում են: Այլ հարց է, որ դա պիտի շարունակական լինի, որ գյուղացիները որոշ դեպքերում իրազեկված չեն և կարիք կա իրազեկման ուղղությամբ առավել մեծ աշխատանք կատարել: Իսկ ավելի արմատական լուծման ճանապարհը ավելի էժան վարկային ռեսուրսներ ներգրավելն է:
-Պոպուլի՞զմ, թե՞ ռեալ հաշվարկներ են կենսաթոշակները, աշխատավարձերը, նպաստները բարձրացնելու խոստումները:
- Անշուշտ, որքան բարեկեցիկ են ապրում երկրում ծերերը, հաշմանդամներն ու թոշակառուները, այնքան բարձր է պետության վարկանիշը, ու բնական է, որ թոշակառուների եկամուտների աճը ցանկալի է, սակայն պետք է հասկանալ դրա գինը:
Նախընտրական այս շրջանում բարձրաձայնվող առաջարկների մեջ կենսաթոշակի ավելացումը կտրուկ է՝ և դա բնական է, քանի որ այլ կերպ ցանկալի ազդեցություն ընտրողի վրա չի գործի: Իսկ դա նշանակում է, որ այդ քայլի բյուջետային բեռը կընկնի կամ հարկերի վրա՝ ստիպելով պետությանը ծանրացնել տնտեսավարողների բեռը հարկեր/ՀՆԱ ցուցանիշը էականորեն ավելացնելու համար, կամ պարտքի պերմանենտ ավելացման վրա, որը, ինչքան ես եմ հիշում, աշխարհում մեկ անգամ են արել՝ վերջին տարիներին Հունաստանում, որն ավարտվեց խոր ճգնաժամով և արդեն քանի տարի է ողջ երկրով դրա թթուն խմում են ու չեն կարողանում այդ վիճակից դուրս գալ:
-Իսկ աշխատավարձե՞րը:
- Նվազագույն աշխատավարձի սահմանումը սոցիալական քաղաքականության գործիք է, որը ուղղակի առնչություն ունի տնտեսության հետ և չպետք է խոչընդոտի արտադրության, աշխատանքի շուկայի և առհասարակ տնտեսության զարգացմանը: Սոցիալական քաղաքականության իմաստով նվազագույն աշխատավարձը համապատասխանում է նվազագույն կենսապահովման զամբյուղին՝ նվազագույն աշխատավարձը 2016-ին կազմել է 55,000.00 դրամ, որը համապատասխանում է առողջապահության նախարարության սահմանած նվազագույն կենսապահովման զամբյուղի արժեքին՝ 54 հազար դրամ և գերազանցում է Համաշխարհային բանկի մեթոդաբանությամբ հաշվարկված նվազագույն կենսապահովման զամբյուղի արժեքը՝ 48,5 հազար դրամ: Իհարկե, նվազագույնը զամբյուղը, ցավում եմ, որ ցածր է, բայց ռեալ է ու կան բարձրացնելու հիմքեր: Նվազագույն աշխատավարձի բարձրացումը մինչև հարյուր հազար դրամ, իհարկե, հաճելի է լսել և կբերի նաև միջին աշխատավարձի բարձրացման, բայց դրա հետ մեկտեղ կբերի նաև բիզնեսի ծախսերի բարձրացման, մրցունակության կորստի, կնպաստի գործազրկության ավելացմանը, հատկապես երիտասարդության շրջանում: Աշխատավարձի` արտադրողականությունից արագ աճը, ըստ էության, լրացուցիչ գնաճ է առաջացնում, որի հետևանքով իրական գնողունակությունը չի փոխվում կամ նույնիսկ նվազում է: Դա կունենա նաև նեգատիվ բյուջետային ազդեցություն: Իմ խիստ մոտավոր հաշվարկներով՝ բյուջեի բեռը կկազմի ոչ պակաս, քան 270 միլիարդ դրամ՝ այդ թիվն ինքն իր մասին ամեն ինչ ասում է: Այս ամենից կարելի է եզրահանգել, որ նախընտրական պոպուլյար խոստումների աղբյուրները տեսանելի չեն, իսկ հետևանքները կարող են բացասական լինել:
Ներկայացնեմ ՀՀ կառավարության վերջին տարիներին այս ուղղությամբ կատարած աշխատանքները: Նվազագույն աշխատավարձի աստիճանական բարձրացման ծրագիրը սկսվեց 2013-ին և նվազագույն ամսական աշխատավարձի չափը 32,5 հազար դրամից աստիճանաբար աճեց մինչև 55 հազար դրամ, այսինքն՝ 2013-2015-ին աճը կազմել է ավելի քան 60 %: 2014-ից հանրային ծառայության վարձատրության նոր համակարգ մշակվեց և ներդրվեց վարձատրության միասնական համակարգը, որտեղ բազային աշխատավարձը կապվեց նվազագույն աշխատավարձի հետ, դրա հիմքում դրվեց նվազագույն աշխատավարձի դինամիկ փոփոխվող չափը: Կառավարության միջնաժամկետ ծրագրերից երևում է, որ այդ գործընթացը շարունակական, աստիճանական և համաչափ է լինելու:
-Եթե ընտրությունը լիներ անվտանգության կամ առաջընթացի միջև, ո՞րը կընտրեիք:
-Ձեզ հարց տվեք՝ հնարավո՞ր է անվտանգություն առանց առաջընթացի կամ առաջընթաց՝ առանց անվտանգության: Հնարավոր է զարգանալ միայն պաշտպանված լինելով, որ առավելագույնս պաշտպանված կդարձնի կայուն զարգացումը։ ՀՀԿ-ն պատահաբար չի ընտրել իր կարգախոսը և իզուր են մեր մրցակիցները փորձում մեր կարգախոսի մեջ հակասություններ գտնել: Սպասվելիք 3,2 միլիարդ դոլարի ներդրումները Հայաստանի տնտեսության մեջ ապահովելու են թե առաջընթացը, թե անվտանգությունը: ՈՒ ՀՀԿ-ն դա անելու է:


Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Դիտվել է՝ 2426

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ

թ
  • Մարզական
  • Կենսակերպ
  • Տեսանյութ
  • Այլ
  • 24.06.2025