Դեռ երկար աշխարհի ու հայոց վրա կղողանջեն երկու միլիոն զոհերի սրբադասման ղողանջները: Ավետելու` նահատակաց արյունը դարեր ի վեր խոսում է մշտապես: Խոսքն ի սկզբանե է: Եվ Խոսքը Մարմին է առնում:
Եվ առավ:
1915-1923 թթ. Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցի հիշատակման և 1,5 միլիոն նահատակների ոգեկոչման արարողություններն արդեն հետևում են մնացել, սակայն մեզ այդպես էլ չի լքում դեռևս ապրիլի 24-ից առաջ մեզ համակած և ահագնացող ունայնության զգացումը
Ապրիլի սկզբից մինչև երեկ Երևանը համաշխարհային ուշադրության կենտրոն էր՝ մեկ Քիմ Քարդաշյանն էր, մեկ՝ Քանյե ՈՒեսթը, հետո Հռոմն ու Վատիկանը, հետո Եվրախորհրդարանը, հետո Ավստրիան, հետո Գերմանիան, ԵԽԽՎ-ն…
Ամբողջ օրն անձրևեց: Հիմա էլ է անձրև գալիս: Աշխարհի հեռուստաէկրաններից այսօր չիջնող կադրերում անձրևն ու հայերը միասին են: Տասնյակ ու տասնյակ խոսքեր հնչեցին՝ պաշտոնական ու անկեղծ:
«Հանգեք իմ որբեր, իզուր են հուզմունք, իզուր և անշահ»՝ Հովհաննես Թումանյանի 1915-ին գրված այս տողերը ինձ քանի օր է՝ հանգիստ չեն տալիս: Ամենայն Հայոց բանաստեղծի ձեռամբ հայոց «Հոգեհանգիստը» 100 տարի առաջ հասկանալի ու բացատրելի էր:
Իսկական նարեկյան վիճակ է ապրիլի 24-ից առաջ: Բոլոր առումներով:
Բայց նախ այն մասին, որ Բակո Սահակյանը չի մասնակցելու Եղեռնի 100-րդ տարելիցի հայաստանյան միջոցառումներին:
Ապրիլի 16-ին 4 ժամ ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինը ուղիղ եթերում պատասխանում էր ռուսաստանցիների հարցերին: Գերազանցապես՝ տնտեսական, սոցիալական, առողջապահական, նաև՝ անձնական: Եվ իհարկե՝ քաղաքական:
Հիմա Նժդեհի կյանքի ամենավիճահարույց և ողբերգական տարիների մասին։ Իհարկե, հեշտ ճանապարհն այսօր կլիներ այն, որ լռության մատնեինք 1941-45 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակների փաստերը, երբ հիտլերականները փորձում էին իրենց նպատակների համար օգտագործել գերի ընկած հայ զինծառայողներին։
Նկատեցի՞ք՝ ինչ սահուն քաղաքական ասպարեզում հաստատվեց «ստերիլ մաքրություն»: Ցեղասպանության և համահայկական հռչակագրի թեմաներով մի քիչ խոսեց ու հոգնեց առաջին նախագահը: Երկրորդ նախագահը խոսեց, որ հիշեցնի՝ ինքը կա ու նորից լռեց:
Օրեր առաջ Հայաստան ներմուծվեց Ադրբեջանից ուղարկված բենզինի առաջին խմբաքանակը: Ընդ որում, հայտարարվեց, որ ներմուծվել է բարձրակարգ՝ АИ95 տեսակի բենզին:
Անդրադառնանք այս տնտեսական ակցիային առանց աշխարհաքաղաքական չափման՝ չոր թվերով ու փաստերով:
Ադրբեջանում գործում է դեռևս 1976-ին շահագործման հանձնված Բաքվի Հ. Ալիևի անվան նավթավերամշակման գործարանը, որը պարբերաբար, գրեթե երկու տարին մեկ անգամ, կանգնեցվում է վերանորոգման նպատակով...