20 օրից ապրիլի 24-ն է: Վերջին ամիսների իրադարձությունները վկայում են, որ 1915-ին Օսմանյան կայսրության տարածքում հայերի ցեղասպանության 100-րդ տարելիցին գրեթե նույն պատկերն է, ինչ եղել է 100 տարի առաջ միջազգային հարաբերություններում:
Ապրիլի 2-ին հայտարարվեց, որ Իրանը և վեց գերտերությունները՝ ԱՄՆ-ը, ՌԴ-ն, Մեծ Բրիտանիան, Ֆրանսիան, Գերմանիան, Չինաստանը, ութօրյա բանակցություններից հետո համաձայնության են եկել Իրանի միջուկային ծրագրի ապագայի շուրջ։
Թվաբանության հետ մեծ խնդիրներ չունեմ, խնդիրս պատմության հետ է: Եթե անդրադառնանք ցեղասպանության մեր ընկալման պատմությանը, պիտի ընդունենք, որ Խորհրդային Հայաստանում միայն 1965-ից՝ 50 տարի հետո, հնարավոր դարձավ հրապարակավ քննարկել, բացահայտ խոսել ու գրել 50 տարի առաջ կատարված ցեղասպանության վերաբերյալ:
Ներքաղաքական դաշտում, բացի ժիրայրսէֆիլյանենց հակահայրենիքային` ապրիլքսանչորսյան հարամումից, այլ բան կարծես աչքի չի զարնում: Շարժը ներքաղաքական բիոսֆերայում ամբողջ թափով կսկսվի ապրիլի 24-ից հետո` սահմանադրական բարեփոխումների «գետնին վրա»:
Հունվարի 29-ին ընդունվեց Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցի Համահայկական հռչակագիրը: Արդեն փետրվարի կեսին ՀՀ առաջին նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը զգուշացնում էր, որ Հռչակագիրը վտանգավոր փաստաթուղթ է, վտանգներից մեկը անվանված էր մտավախությունը, որ այդ փաստաթուղթը կկանխի ցեղասպանության ճանաչումն ու դատապարտումը աշխարհում:
Կարճ-կոնկրետ՝ ի՞նչ ունեինք մարտի սկզբին ու ի՞նչ ունենք ավարտին:
Հավարտ եվրոպական, չինական ու ռուսական շաբաթների ունենք աննախադեպ առատություն բանավոր հայտարարությունների, խոստումների, գրավոր համաձայնագրերի ու հուշագրերի: Բեղմնավոր էր գարնան սկիզբը:
Ինչո՞ւ են երկրաշարժեր լինում, հրաբուխներ ժայթքում, կղզիներ անհետանում ու առաջանում: Այո, կայունություն չկա երկրակեղևում: Ոչ մի տեղ կայունություն չկա՝ ոչ երկրի խորքում, ոչ երկրի վրա, ոչ երկրի ներսում, ոչ երկրից դուրս: Ի՞նչ անես:
Եվ այսպես, 2013 թ. սեպտեմբերից հետո Հայաստանը ռազմավարական առումով կարևոր երկրորդ քայլը ձեռնարկեց իր արտաքին քաղաքականության, ասենք, նաև արտաքին տնտեսական քաղաքականության մեջ։ Մարտի 24-28-ին երկրի նախագահ Սերժ Սարգսյանը պետական այց կատարեց Չինական Ժողովրդական Հանրապետություն։
ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանից հետո Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիբ Էրդողանն է հարցազրույց տվել France 24 հեռուստաընկերությանը և եթերում հայտարարել է, թե հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման հարցում միայն Անկարան է կառուցողական քայլեր անում. «Հայաստանը որևէ դրական քայլ չի ձեռնարկել:
Օրեր առաջ Հայաստան ներմուծվեց Ադրբեջանից ուղարկված բենզինի առաջին խմբաքանակը: Ընդ որում, հայտարարվեց, որ ներմուծվել է բարձրակարգ՝ АИ95 տեսակի բենզին:
Անդրադառնանք այս տնտեսական ակցիային առանց աշխարհաքաղաքական չափման՝ չոր թվերով ու փաստերով:
Ադրբեջանում գործում է դեռևս 1976-ին շահագործման հանձնված Բաքվի Հ. Ալիևի անվան նավթավերամշակման գործարանը, որը պարբերաբար, գրեթե երկու տարին մեկ անգամ, կանգնեցվում է վերանորոգման նպատակով...