Կա մեր բազմաթիվ մեղքերի ևս մի աղբյուր, որից առաջանում են մեր ջղայնությունն ու բորբոքվածությունը. դա մեր անհամբերությունն է: Առաջինը` Աստծո նկատմամբ, որ ուղարկում կամ թույլ է տալիս ընկնել այս կամ այն փորձության մեջ. մենք մեղք ենք գործում` անհուսությամբ, տրտնջալով և նույնիսկ Աստծո դեմ բողոքելով, որ, մեր կարծիքով, ուղարկում է մեզ «անարդար» և «ուժերից վեր» չարչարանքներ:

Նարեկա վանքից` աղոթքիդ միջով եկար մեզ նորեն. Գտար վար ընկած ու փոշիացած. Դույզն իսկ Մատյանիդ լույսից չբերկրած.

Չար ծնունդն անիծում է իր հորը և իր մորը չի օրհնում։ Չար ծնունդն իր աչքին արդար է երևում, բայց նա չի լվացել իր հոգու կեղտը։ Չար ծնունդն ամբարտավան աչքեր ունի, և գոռոզ են նրա թարթիչները։

Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Երկրորդ Ծայրագույն Պատրիարք և Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի օրհնությամբ Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի Հրատարակչական բաժինը Մայր Աթոռի Արխիվի նախաձեռնությամբ լույս է ընծայել «Վաւերագրեր Հայ Եկեղեցու պատմութեան» ժողովածուի երկրորդ հատորը:

Սարերը Քո փառքն են պատմում, Ծովը Քո մասին է երգում, Արծիվների թևերի վրա Հոգիդ է թևածում:

Հոգեգալստական աղանդը և նրա տարբեր ճյուղերը հայտնի են նաև «Ավետարանի հավատքի քրիստոնյաներ», «խարիզմատներ», «Աստծո խոսք», «պենտեկոստեականներ», «հիսունականներ», «Կյանքի խոսք» և բազում այլ անվանումներով: Այս աղանդի ուսմունքի հիմքում ընկած է այն, որ չեն ընդունում եկեղեցու խորհուրդները և վավերական են համարում իրենց «Սուրբ Հոգով մկրտությունը», որից հետո սկսում են տարբեր լեզուներով «խոսել», հավակնում են բուժելու բոլոր հիվանդությունները և այլն, և այլն:

Ինչո՞ւ են հեզերը սգավորներից հետո երանելի համարվում: Որովհետև հեզությունը մեր մեղքերի վրա սգալու և ցավ ապրելու հետևանք է:

Խելամտորեն հոգատա՛ր եղիր քո հոտերի անասունների նկատմամբ, սրտացա՛վ եղիր քո երամակների համար, որովհետև մարդու ուժը, զորությունն ու իշխանությունը հավիտենական չեն, և դրանք չեն տրվում սերնդից սերունդ։ Խնամքո՛վ վարվիր դաշտի կանաչի հետ, որ խոտ հնձես, դալար խո՛տ հավաքիր, որ ոչխարներդ գեղմնաբեր լինեն, և դաշտերը լա՛վ պահիր, որ գառներ ունենաս։

Իսկ ի՞նչ է թմրամոլությունը` իբրև մեղք: Այն միակ ճիշտ ճանապարհը շրջանցելու փորձ է, երբ մարդը, դիմելով թմրանյութի օգնությանը, փորձում է տագնապի զգացումը խլացնել, խղճի ձայնը լռեցնել, ամոթի և մեղքի զգացումը անզգայացնել և մեկ րոպեում դուրս գալ ճնշող լարվածությունից:

Լույսի պես թեթև` ընդառաջ եմ գալիս Քեզ, Տեր իմ, Սարերի ու ջրերի վրա տարածելով Հոգիդ, Շշունջդ է քամին մեր ճակատին բեկում.