Այս հրապարակման վերտառության վկայակոչած խոսքերը Հիսուս ասաց հրեաներին Զատիկի տոնակատարության օրերին չվանից շինած խարազանով, աստվածային ցասումով ու որդիական նախանձախնդրությամբ աղավնավաճառներին ու լումայափոխներին տաճարից վռնդելուց հետո` ի պատասխան հրեաների այն հարցման, թե ինչ նշան կարող է ցույց տալ, որ իրավասու է մաքրելու տաճարը:
Դու իմ Աստվածն ես, պիտի գոհություն մատուցեմ Քեզ, Դու իմ Աստվածն ես, պիտի մեծարեմ Քեզ: Գոհություն պիտի մատուցեմ Քեզ, Տե՛ր, քանզի լսեցիր ինձ և ինձ համար փրկություն եղար:
Խոնարհ մարդու բոլոր գործերը հայտնի են Տիրոջը, և Տերն է դատում հոգիները։ Քո գործերը հանձնի՛ր Տիրոջ ձեռքը, և քո մտադրությունները պիտի կատարվեն։ Ինչպիսի մեծության էլ հասնես, դու քեզ խոնա՛րհ պահիր, և դու շնորհ կգտնես Տիրոջ առջև։
Այո՛, աշխարհը հեթանոսանում է։ Եվ ճիշտ էլ կանեք, եթե հարցադրեք` իսկ ե՞րբ է աշխարհը քրիստոնյա եղել, որ: Եղե՛լ է։ Այն ժամանակ, երբ աշխարհի հզոր պետությունները մի կողմ թողեցին հեթանոսական բարքերն ու քրիստոնեությունն ընդունեցին որպես դավանանք:
Արևմտյան Եվրոպայում ռուսական ծխերի արքեպիսկոպոսությունը մերժել է Տիեզերական պատրիարքին` հրաժարվել է լուծարվել և անցնել Կոստանդնուպոլսի ենթակայությանը: Որոշումն ընդունվել է փետրվարի 23-ին` Փարիզում արքեպիսկոպոսության արտահերթ գլխավոր ասամբլեայում:
Պողոս առաքյալն ասում էր. «Իշխանությունները Աստծո ծառաներն են»: Իսկ բնական չէ՞ արդյոք, որ ծառան իր Տիրոջ խրատներով կերտվի, որովհետեւ իշխանական բարոյական դաշտից շատ բան է կախված ընդհանուր ժողովրդի համար:
Նիկոլը լավ խոսեց Թումանյանի թեմայով: Լավ խոսեց, բայց վտանգավոր, Թումանյանի անունից ասելով. «Հայ ժողովուրդ, վե՛ր կաց և քայլի՛ր»: Նիկոլի ասածը նշանակում է մոռանալ, որ Թումանյանը միշտ եղել է աղքատների, գաղթականների ու մահացու հիվանդների կողքին, նրանց խնդիրները լուծելով:
Փա՛ռք Քեզ, Տեր Աստված մեր, որ պարգևեցիր մեզ օրն այս խաղաղությամբ և բարիքով լեցուն անցկացնել: Մարդասեր Աստված, այս գիշերվա ընթացքում, որը մոտենում է, փրկիր մեղքից, ազատիր չարից և առաջնորդիր դեպի բարի գործեր. ամեն:
Չարերը ծնկի պիտի գան բարիների առջև, և ամբարիշտները պիտի պաղատեն արդարների դռների մոտ։ Աղքատներին ատում են նույնիսկ իրենց բարեկամները, մինչդեռ հարուստներին շատերն են դառնում բարեկամ։ Ով անարգում է տնանկին, մեղք է գործում, բայց ով ողորմում է աղքատին, արժանի է երանության։
Մեր ներկա վիճակն ու անկախություն կոչեցյալ ժամանակահատվածում մեր քաղաքականությունը կարող է կարճ ձևով բնութագրվել որպես ամնեղսունակ ու շուստրի քայլերով, երբեմն էլ վազքով դեպի հերթական փոսը գնալու ընթացք։
Նման իրավիճակում մեր գիտակցությանը չի հասնում այն բանը, որ մեր ընթացքը ուրիշների գոյապայքարի հետևանք է՝ հիմնականում անկախ մեզնից...