Խել­քից դուրս ան­նա­խա­դեպ ի­րո­ղու­թյուն­ներ ար­ձա­նագ­րե­լու ա­ռու­մով իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը հան­գիստ կա­րող են Գի­նե­սի ռե­կորդ­նե­րի հանձ­նա­ժո­ղով դի­մել 2020-ին տպագր­վե­լիք գր­քում տեղ գտ­նե­լու հա­մար:

Սահ­մա­նադ­րա­կան հան­րաք­վեի քա­րո­զար­շավն ար­դեն մի քա­նի օր է‚ ինչ պաշ­տո­նա­պես մեկ­նար­կել է‚ սա­կայն ակն­հայտ է‚ որ ա­ռայժմ հա­կա­դիր կող­մերն ա­ռանձ­նա­պես չեն շտա­պում բա­ցել ի­րենց խա­ղա­քար­տե­րը‚ և քա­րոզ­չա­կան լուրջ ակ­տի­վու­թյուն մե­դիա հար­թակ­նե­րում ա­ռայժմ չի նկատ­վում։

Քա­յ­լե­լով ու դըմփ-դըմփ-հու ա­նե­լով իշ­խա­նու­թյան ե­կած չի­նով­նիկ­նե­րը հա­մա­ռո­րեն չեն սո­վո­րում կամ չեն ցան­կա­նում սո­վո­րել՝ ինչ­պես պետք է աշ­խա­տել լրագ­րող­նե­րի հետ:

«Մեր պե­տու­թյու­նը բժշ­կին քիչ է վճա­րում, հով­վին քիչ է վճա­րում, որ խնայ­ված մի­ջոց­նե­րով էս եր­կի­րը եր­կիր սար­քի, իսկ դուք գո­ղա­նում եք այդ խնայ­ված մի­ջոց­նե­րը սեր­մա­ցու գո­ղա­ցող մկան պես, թուխս գո­ղա­ցող աղ­վե­սի պես»։

Չկա օր, որ մի նոր սկանդալ չծագի մեր երկրում, և մի որևէ անպատասխանատու հայտարարություն չհնչի պետության առաջին դեմքերի շուրթերից։ Եվ քանի որ հանրաքվեի նախընտրական քարոզչության փուլում ենք, պետք է մեզ տրամադրենք, որ նման հայտարարություններն ու սկանդալներն ավելի ու ավելի են հաճախանալու, իրավիճակն ավելի անկառավարելի է դառնալու, և մարդիկ՝ ավելի դյուրագրգիռ։

Հարգելի հայրենակիցներ, ստորև պարզաբանում եմ ստեղծված իրավիճակը։ Հանդիսանալով մարքեթինգային կազմակերպություն, և ծանոթ լինելով հեղինակային իրավունքի խախտման մասին օրենքներին, տիրապետելով դիզայնի, առաջխաղացման և գովազդի բոլոր մանրամասներին, պաշտոնապես հայտարարում ենք, որ մենք, իհարկե, տեղյակ ենք եղել պաստառի գոյությանը։

«Այո»-ի շտաբի ղեկավար Սուրեն Պապիկյանը ասուլիսում անդրադարձավ հարցին, որ իրեն համեմատում են նախկին վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանի հետ:

Երկու նախկին նախագահներ նույն օրը դատարանում նստած են մեղադրյալի աթոռին։ Այսօր և Ռոբերտ Քոչարյանի, և Սերժ Սարգսյանի դատավարությունն է ընթանում։

Աշ­խար­հին ու մարդ­կու­թյա­նը սպառ­նա­ցող կո­րո­նա­վի­րու­սը բա­վա­կան մոտ է Հա­յաս­տա­նին, կա­րե­լի է ա­սել՝ քթ­նե­րիս տակ: Հա­սա­րա­կու­թյան մոտ, փա՜ռք Աստ­ծո, տա­գա­նապ չկա, բո­լորն ու­րախ-զվարթ ա­սում-խո­սում են վի­րու­սի մա­սին, կա­տակ­ներ ա­նում մի­մյանց հետ, ա­նեկ­դոտ­ներ հո­րի­նում:

Ո՞րն է այ­սօր­վա մեր տն­տե­սա­կան զար­գաց­ման ցու­ցա­նի­շը՝ ըստ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի։ Մար­դիկ 50 եվ­րո­յով կա­րող են գնալ Հռոմ։ Բայց վար­չա­պե­տը տն­տե­սա­կան ա­ռա­ջըն­թա­ցի «փայ­լուն» օ­րի­նա­կի մա­սին իր միտ­քը կի­սատ է թող­նում։ Իսկ որ ՀՀ քա­ղա­քա­ցին 50 եվ­րո­յով հաս­նի Հռոմ, կկա­րո­ղա­նա՞ գո­նե օ­դա­նա­վա­կա­յա­նից դուրս գալ, թե՞ գնում է Հռո­մի օ­դը շն­չի ու հետ գա։ Ա­սենք՝ ա­մի­սը 3 ան­գամ կգ­նա Հռոմ, ինք­նա­թի­ռից կիջ­նի, Հռո­մի օ­դը կշն­չի, աշ­խար­­հա­յաց­քը կընդ­լայ­նի, Եվ­րո­պա կտես­նի ու ան­մի­ջա­պես կվե­րա­դառ­նա։