Վարչապետ Կարեն Կարապետյանը Վրաստան պաշտոնական այցը որակում է շատ առարկայական, բովանդակալից ու «լցված»։

ՀՀԿ-ն երեկ կողմնորոշվել է իր նախընտրական կարգախոսի հարցում: Չնայած Սերժ Սարգսյանի վերջին ելույթներին հետևելով` դժվար չէր կանխատեսել, որ Ղարաբաղի, ավելի ստույգ` պատերազմի սպառնալիքի թեման դոմինանտ է լինելու ՀՀԿ ընտրական օրակարգում:

«Իրատեսի» նախորդ համարում տպագրված «Կարկուտը ծեծած տեղն է ծեծում» լուրի առնչությամբ նույն օրը խմբագրություն զանգահարեց Երևանի քաղաքապետի խորհրդական ԱՐԱՅԻԿ ՔՈԹԱՆՋՅԱՆԸ, և նշեց, թե ընթերցողին հրամցվածը բացարձակ ապատեղեկատվություն է և որևէ աղերս չունի իրականության հետ:

Իշխան Զաքարյանը Վերահսկիչ պալատի նախագահի պաշտոնը թողեց ու մտավ նախընտրական պայքարի մեջ։ Նրա շրջապատի անդամները վստահեցնում են՝ նա բավական լավ է հաշվարկել իր ապագան։ Այսպես թե այնպես, շուտով նրանից Սերժ Սարգսյանն ազատվելու էր, իսկ Իշխան Զաքարյանն առաջինը քայլ արեց։

Կուսակցությունների և դաշինքների նախընտրական ցուցակների հրապարակումը, բնականաբար, մեծ հետաքրքրություն է առաջացրել, քանի որ դրանից է նախ և առաջ բխում, թե իրականում քաղաքական ուժերն ինչ մեսիջներ են ցանկանում հասարակությանն ուղարկել։ Նաև դրանով պայմանավորվում են այս ընտրարշավում նրանց հիմնական ռազմավարությունն ու դրանից ածանցվող մարտավարությունը։

Գարունն ահա խոստումնալից խնդմնդում է Մռավ լեռան քիչ ձյունապատ, սեգ կատարից։ Արցախում արդեն գարո՜ւն է։ Բայց մարտի 1-ը մեզ ժպտում է արցունքի միջից, զի օրն այդ «փառավորվեց» 3-րդ հանրապետության տարեգրքում որպես եղբայրասպանդի սգատուն։ (Մարտյան օրացույցում, արի ու տես, կարմիր ներկով նշագրված է միայն Մարտի 8-ը)։

ԱԺ «Ժառանգություն» խմբակցության պատգամավոր Զարուհի Փոստանջյանը շրջանառության մեջ է դրել «Թուրքիայի Հանրապետության կողմից հայրենի բնօրրանի տարածքների բռնազավթումը և հայերի Մեծ հայրենազրկումը դատապարտելու մասին» օրինագիծը:

Այս օրերին քաղաքականությունն ու բանակը շատ են միասին շեշտադրվում։ Եվ այդպես է լինելու մինչև ընտրությունների ավարտը, քանի որ պաշտպանության երկու՝ նախկին և ներկա նախարարները քաղաքական ուժերի առաջին հորիզոնականում են։ Վիգեն Սարգսյանը ղեկավարում է ՀՀԿ-ն, Սեյրան Օհանյանը՝ ՕՐՕ դաշինքը։

Այնպես է ստացվել, որ Երևանի ավագանու ընտրությունները միշտ հաջորդել են աղմկահարույց նախագահականին և, որպես կանոն, դարձել են այդ պահի ընդդիմության ֆավորիտի նախաձեռնած հետընտրական գործընթացի ֆիասկոյի արձանագրումը: Դա օբյեկտիվորեն այդպես է, որովհետև մարդիկ հիմնական հույսը կապել են նախագահական ընտրությունների հետ, և երբ ընդդիմությունը ձախողվել է, քաղաքապետի կամ ավագանու ընտրությունների ժամանակ քվեարկել են բնավ էլ ոչ քաղաքական կամ գաղափարական մոտիվներով:

Ակնհայտ է, որ նախընտրական այս փուլում Սեյրան Օհանյանի շուրջ ձևավորված դաշինքն ամենաշատն է ինֆորմացիոն առիթներ տալիս: Դա մի քանի պատճառ ունի: Նախ՝ այս դաշինքի ծնունդն ինքնին սկանդալային էր: