Փոքր հասակում, երբ մի հիմարություն էի դուրս տալիս կամ հիմար արարք կատարում, մայրս բարկանալով ասում էր. «Ա՛յ տղա, Աստված որ խելք էր բաժանում, դու որտե՞ղ էիր, հերթդ չհասա՞վ... »:
Հիմա ամեն օր, ամենաբարձր մակարդակներով, բազմաթիվ հիմար մտքեր ու դատողություններ եմ լսում ու կարդում, երևույթների ականատես լինում և, վերհիշելով մորս հանդիմանանքները, ուզում եմ դրանք հասցեագրել ինքնահռչակ սոփեստներին.
-Աստված որ խելք էր բաժանում, դուք որտե՞ղ էիք, հերթներդ չհասա՞վ:
Դավիթ Սարգսյան