Հոբի հետ

Եվ առավոտյան ինձ հետ արթնացավ

իմ մեջ քնած Հոբը,-

փակի՛ր ունկերդ եւ մի՛ լսիր մեր

ողբն ու աղաղակը:-

Նախ, պարականոն սաղմոսի տեղ կասեմ.

Ովքեր լքեցին կենաց պարտեզը մեր,

թող վարդեր քաղեն այլ աշխարհում,-

ոչ մի նախատինք ապավեն չէ սրտին,

արդարությանը եւ:-

Պարպված երկրի մեջ

մեր ոգիները թող մարմին առնեն:

Մենք Տիրոջ համար չգտանք խոսքեր

քաջ ու ճշմարիտ,

Տերը մեզ միայն

ճերմակ լռություն ու խաչեր բաշխեց:

Եվ այնուհանդերձ –

մեր ներսում թաքչած արեւը կելնի

մի օր - ցեղակից դիցուհու պես,

եւ Աստված դարձյալ կթողնի մեզ մենակ

մեր ոգու, ուժի, մեր սերերի հետ:

18.01.2024

Հրանտ ԱԼԵՔՍԱՆՅԱՆ

Մեկնաբանություններ