Եկեք համարձակ լինենք ու պատկերացնենք՝ ի՞նչ կլինի, եթե ամեն բան տեսնենք Նիկոլի առաջարկած երկրի հակառակ կողմից:
Որպեսզի ժողովրդի բարոյական նշաձողը նորոգենք, եկեք մեկ այլ օրակարգ սկսենք՝
«Պետության կառավարման ղեկը ազատենք Նիկոլ Փաշինյանից»։
Որովհետև դժվար, եթե չասենք անհնար է Թումանյանի երազած ազնիվ մարդուն դարձնել միջին վիճակագրական ստանդարտ, եթե վարչապետն ինքը չի պահում նախնիների կողմից ավանդված պետական կառավարման ուխտագրերը, ստում է, հայհոյում է, սահմանադրություն է խախտում, պառակտում ու երկիրը կործանման տանում։
Բայց սա քաղաքական խարդավանք չէ՝ այլ մաքուր հոգևոր նորոգում. չէ՞ որ հոգևոր նորոգումից սկսվում է ցանկացած իրական բարեփոխում։
Այժմ առաջարկում եմ հետևյալ ծրագիրը.
Նիկոլ Փաշինյանը թող ազնվորեն թողնի վարչապետի պաշտոնը։
Նրա փոխարեն ժողովուրդը նշանակում է ժամանակավոր տեղապահ՝ պարտադիր ոչ կուսակցական, գոնե մեկ անգամ ամբողջությամբ կարդացած լինի ՀՀ Սահմանադրությունը և գոնե մեկ անգամ պահած լինի պետական բյուջեն (անթալան):
Նոր վարչապետի ընտրություններ տեղի չեն ունենա, քանի դեռ ՀՀ օրենքները չեն թարգմանվել ժողովրդավարության լեզվով, համառոտ և ժողովրդի համար ընկալելի։
Ի վերջո, ժողովուրդը չի հասկանում այսօրվա ընտրական օրենքները, անգամ բազմաթիվ պատգամավորներ չեն հասկանում, թե ինչի համար են քվեարկում։
Ամեն բան նորոգելուց հետո, պետք է նոր Վարչապետի ընտրություններ լինեն, եւ բոլոր թեկնածուների բարեվարքությունը խստորեն ստուգված լինի Վեհափառի կողմից՝
• գոնե մեկ անգամ օրվա մեջ 15 րոպե լռել,
• վերջին հինգ տարում գոնե մեկ անգամ ստուգել գնաճի պատճառները,
• ամեն օր աղոթել ժողովրդի բարեկեցության համար,
• հավատալ, որ նոր կառավարությունը ծառայում է ազգի, պետության և ապագայի շահերին։
Իհարկե, այս չափանիշները հեշտ չեն ստուգվում, բայց այստեղ էլ գործում է հաղորդակցության մեջ ստուգման տրամաբանությունը․ «Ով ասում է՝ ազնիվ եմ, ուրեմն ազնիվ է»։
Ի վերջո, «Վարչապետը վարիչին» շարժման առաջնորդը պետք է լինի մի մարդ, ով ամեն օր հայելու առաջ կանգնելով՝ կարող է ասել.
«Ես ինձ եմ ազատում Նիկոլ Փաշինյանից»։
Եթե մենք ինքներս հայտարարում ենք, որ առաջնորդելու ենք այս շարժումը, ուրեմն արդեն համապատասխանում ենք չափանիշներին։
Պիտի պարզաբանեմ՝ այս նորոգման օրակարգը ոչ թե սահմանափակում է ժողովրդի ազատությունը, այլ ընդարձակելու է այն։
Ով չի վստահում, թող ոչ վարչապետության, ոչ էլ բանան աճեցնելու հայտ ներկայացնի։
Սիրելի ժողովուրդ, եկեք նորոգենք ոչ թե Վեհարանը, այլ Երկրի իշխանությունը։
Եթե Նիկոլ Փաշինյանը կարծում է, որ կարող է իր ձեռքով Վեհափառին ազատել վեհարանից, ինչո՞ւ ժողովուրդը չկարողանա ինքն իրեն ազատել «Նիկոլ Փաշինյանից»։
Տիրատուր քահանա ՍԱՐԴԱՐՅԱՆ
Հ.Գ.
Եթե «նեղ դռնով մտնելը» դժվար է, թող թողնի բանալին ժողովրդի մոտ։