Իտալիայի արտաքին գործերի նախարար Պաոլո Ջենտիլիոնեն նշանակվել է վարչապետ, նախագահ Սերջիո Մատարելան նրան հանձնարարել է նոր կառավարություն կազմել Մատեո Ռենցիի հրաժարականից հետո:

Նախագահության ապասրբացումը՝ վերնագրով Libération-ը վերլուծել է վերջին իրադարձությունները Ֆրանսիայում: Ֆրանսուա Օլանդի թեկնածությունը չդնելը սոցիալիստական կուսակցության պրայմերիզներում, ուրեմն և նախագահական ընտրություններում, արտառոց է, սակայն լավ տեղավորվում է տրամաբանության մեջ, որի համաձայն նախագահությունը աստիճանաբար կորցնում է գործառույթները:

Նախընտրական ցուցակները արդեն գրվում են և քիչ տարբերություններ են տալու ընտրականի հետ: Նոր ոչինչ: Կամ համարյա ոչինչ: Հավաքվում են բոլոր նախագահները՝ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը կգլխավորի ՀԱԿ-ի ընտրացուցակը, Սերժ Սարգսյանը՝ ՀՀԿ-ի, Ռոբերտ Քոչարյանի բախտն ամենից շատ է բերել՝ որ ցուցակն ուզի կգլխավորի՝ Օսկանյանի, աբիժնիկների, նախկինների:

1000 դրամների օրինագիծը, օրինակ, ավելի շատ կողմ ձայներ ուներ՝ 101, քան 2017-ի պետբյուջեի նախագիծը՝ կողմ 83, դեմ՝ 24, ձեռնպահ՝ 1:

Wikileaks կայքը հրապարակել է Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիբ Էրդողանի փեսայի՝ Բերատ Ալբայրաքի 57 հազար էլեկտրոնային նամակները: Պատահական զուգադիպությամբ Ալբայրաքը Թուրքիայի էներգիայի ու բնական ռեսուրսների նախարարն է՝ գրում է Foreign Policy-ը: Նամակներից երևում է Ալբայրաքի մեծ ազդեցությունը իշխանական կառույցների վրա և բացահայտվում է թուրքական ավելի ու ավելի ռեպրեսիվ դարձող կառավարության ներքին կառուցվածքը՝ կարծում է Ռոբի Գրեյմերը:

14-րդ վարչապետը (սա անհայտ չէ) կենաց-մահու պայքար է մղում ՀՀ գերուռճացած, խիստ հղփացած վարչական ապարատի դեմ, բայց առայժմ ՊՈԱԿ-ա-ԾԻԳ-ային ձևաչափում։ Գնահատելի, անգամ խրախուսելի են նրա ջանքերը, և «մատաղն այս» խիստ ընդունելի է, սակայն որոշ վերապահումներով։

Սպիտակի երկրաշարժը դարձավ հայ ժողովրդի պատմության ցավալի էջերից մեկը, նաև առիթ դարձավ, որ մենք տեսնենք ու հասկանանք, թե ինչ է կատարվում Հայաստանում՝ մասնավորապես, և Խորհրդային Միությունում՝ ընդհանրապես:

Ռուսերենում «малый» բառն ունի նաև փոքրաթիվի նրբերանգը, սակայն այստեղ հայերեն կօգտագործենք «փոքր ժողովուրդ» տարբերակը:

Նկատեցի՞ք՝ ինչ արագությամբ վարչապետ Կարեն Կարապետյանը վերցրեց լրատվական դաշտը: Հովիկ Աբրահամյանը առավոտից երեկո ասում էր՝ աշխատում ենք բաց ու թափանցիկ, տասնյակ հանդիպումներ էր անում՝ տեսախցիկներով ու առանց տեսախցիկների, խոսում էր ու խոսում: Չէր ստացվում: Պատճա՞ռը:

Վերջերս ԱՄՆ-ի ընդունած հակաիրանական պատժամիջոցները մեկ անգամ ևս երկարացնելու որոշումը պատճառ դարձավ, որ Իրանն ընդունի մի ամբողջ շարք որոշումներ ու ձեռնարկի քայլեր, որոնց էությունն ու իրական հետևանքները, անտարակույս, ստիպված կլինի իր մաշկի վրա զգալու արդեն ԱՄՆ-ի նորընտիր նախագահ Դոնալդ Թրամփի վարչակազմը: