Գրի­գոր Նա­րե­կա­ցին իր «Մա­տյան ող­բեր­գու­թյան» մեջ գրում էր, որ մանր ու փոքր հան­ցանք­նե­րից չխու­սա­փեց, հաշ­վե­լով դրանք անվ­նա­սա­կար: Սա­կայն նա կանգ­նում է Հո­ղից նո­րից ծն­վե­լու խնդ­րի ա­ռաջ «…քան­զի տռ­փա­կան ցան­կու­թյուն­նե­րիս մո­լա­գա­րու­թյան՝ սանձ չդ­րե­ցի, ար­ժա­նի կեր­պով կրում եմ այժմ ան­զո­վա­նա­լի հրայր­քը կիզ­ման» (ԲԱՆ ԺԹ):

Այս առավոտյան Դու մեզ խոստացար, Որ իմաստնության ու սիրո ոգին` Մեզ այցի կգա կրկին ու կրկին. Մանուկն իր ձեռքը կտանի դեպի քարբերի բույնը, Էլ չի վնասվի օձ-կարիճների դժնի խայթոցից:

Մեծ աշ­խա­տանք է սահ­ման­ված ա­մեն մար­դու հա­մար, և ծանր լուծ է դր­ված մար­դու որ­դի­նե­րի վրա ի­րենց մո­րից ել­նե­լու օ­րից մինչև բո­լո­րի մոր ծո­ցում թաղ­վե­լու օ­րը։

Կանադայի Օնտարիո նահանգի հարավ-արևմտյան հատվածում գտնվող երկու եկեղեցում հրդեհ է գրանցվել:

Այսօր Ադրբեջանը շարունակել է կրակի տակ պահել Արցախի խաղաղ բնակավայրերը, հայտնում է Հայկական միասնական տեղեկատվական կենտրոնը: Մարտունի քաղաքը և շրջանի հարակից գյուղերը ենթարկվել են ավիառմբակոծությունների։ Տուժածներ չկան, իսկ ավերածությունների հետևանքով վնասների չափը ճշտվում է։

«Եկեք չմոռանանք Ղարաբաղի մասին, որտեղ այժմ պատերազմական գործողություններ՝ հրադադարի ոչ տևական ընդմիջումներով։ Գնալով ավելի է մեծանում ենթակառուցվածքներին, տներին ու պաշտամունքի կոթողներին հասցված վնասը, ավելի ու ավելի շատ խաղաղ բնակիչներ են տուժում։ Սա ողբերգություն է»:

Հայրենիքի պաշտպանության սրբազան առաքելության ընթացքին անմահների բանակին միացան գնդերեց բարեշնորհ Նարեկ սարկավագ Պետրոսյանը և շարքային Ռուստամ սարկավագ Պողոսյանը։ Սիրելի եղբայրներ, Տեր Հիսուս թող Իր գիրկն առնի ձեր անմահ հոգիները, ասված է Տավուշի թեմի հաղորդագրության մեջ։

Ինչպես կապրեինք, եթե ցուրտ մի օր Մեզ չգտնեիր Ցեխաջրերի պարարտ խորքերում:

Հա­սա­րա­կու­թյա­նը (ո՛չ բա­րո­յա­զուրկ) ըն­կա­լե­լի բա­րո­յա­կան այս եր­կու ծայ­րա­հե­ղա­կան մո­տե­ցում­նե­րի միջև է գտն­վում քրիս­տո­նեա­կան բա­րո­յա­կա­նու­թյու­նը, ո­րը չի բխում հա­սա­րա­կա­կան կար­ծի­քից, բայց և առ­հա­սա­րակ չի ան­տե­սում կամ ար­հա­մար­հում այն: Քրիս­տո­նեու­թյու­նը փոր­ձում է ին­քը ձևա­վո­րել, բարձ­րաց­նել, զտել և ազն­վաց­նել այդ կար­ծի­քը: Այդ բա­րո­յա­կա­նու­թյու­նը բխում է Աստ­ծուց և վա­վե­րա­կան է միայն, երբ իր կա­տա­րու­մը գտ­նում է Աստ­վա­ծա­յին պատ­վի­րան­նե­րի հետևո­ղա­կան ի­րա­գործ­ման մեջ:

Օ­րենս­գե­տը կքն­նի ի­մաս­տու­թյու­նը և կպա­րա­պի ու կհմ­տա­նա իր բո­լոր նա­խորդ­նե­րի մար­գա­րեու­թյուն­նե­րի մեջ։