Ո­լո­րան­ներն այդ դեպ Տուն են տա­նում... Կա­ծան­նե­րում, Տեր, փուշ-տա­տաս­կի մեջ Ծն­կում ենք ան­վերջ` մեղ­քե­րի բե­ռից:

Այս ա­մե­նը բարձ­րյալ Աստ­ծու ուխ­տի Գիրքն է և Օ­րեն­քը, որ մեզ պատ­վի­րեց Մով­սե­սը իբրև Հա­կո­բի ժո­ղո­վուրդ­նե­րի ժա­ռան­գու­թյուն։ Նա ի­մաս­տու­թյու­նը հե­ղում է Փի­սոն գե­տի նման և ինչ­պես Տիգ­րի­սը` նո­րա­հաս բեր­քի օ­րե­րին։

Օ­ձու­նի հոգևոր հո­վիվ տեր Վր­թա­նես քա­հա­նա Բա­ղա­լյա­նը «Հայ Ե­կե­ղե­ցու պատ­մու­թյուն» ա­ռար­կան դպ­րո­ցից հա­նելն ա­նար­դա­րա­ցի է հա­մա­րում թե՛ Հա­յաս­տա­նյայց Ա­ռա­քե­լա­կան Սուրբ Ե­կե­ղե­ցու, թե՛ հա­յոց գրի, դպ­րու­թյան և մա­տաղ սերն­դի հան­դեպ։ «Ինքս դպ­րո­ցա­հա­սակ չորս ե­րե­խա­յի հայր եմ, ու կա­րող եմ փաս­տել՝ ա­ռար­կան ոչ միայն իմ, այլև բազ­մա­թիվ ե­րե­խա­նե­րի ա­մե­նա­սի­րած ա­ռար­կան է դպ­րո­ցում»,- «Ի­րա­տե­սի» հետ զրույ­ցում ա­սում է տեր Հայրն ու հա­վե­լում՝ ե­րե­խա­նե­րին պետք չէ զր­կել մայր ե­կե­ղե­ցու պատ­մու­թյու­նը հան­րակր­թա­կան դպ­րո­ցում սո­վո­րե­լու հնա­րա­վո­րու­թյու­նից։

«Ի­րա­տե­սի» հոգևոր է­ջը վա­րող Լի­լիթ ՀՈՎ­ՀԱՆ­ՆԻ­ՍՅԱ­ՆԸ ԿԳՄՍ նա­խա­րա­րու­թյան ներ­կա­յաց­րած «Հան­րակր­թու­թյան պե­տա­կան չա­փո­րո­շիչ­նե­րի վե­րա­բե­րյալ» նա­խագ­ծում խնդ­րա­հա­րույց կե­տեր է նկա­տել, ո­րոնց շուրջ զրու­ցե­ցինք նրա հետ։

Օծման յու­ղը, Ո­րը մեր­ժում է մեղ­քը, Հո­գու ծած­կո­ցի տակ է առ­նում` Մեռ­նող աշ­խար­հը:

Կա հա­ջո­ղու­թ­յուն, որ չա­րիք է մար­դուն, գյուտ էլ կա, որ կո­րուստ է։ Կա ո­ղոր­մու-­թյուն, որ չի օգ­նում, բայց ո­ղոր­մու­թ­յուն էլ կա, որ կրկ­նա­կի հա­տու­ցում ու­նի։ Նվաս­տու­թ­յուն կա, որ փառ­քից է գա­լիս, փառք էլ կա, որ խո­նար­հու­թ­յուն է տա­լիս։ Կան, որ փոքր բա­նի հա­մար գլուխ են բարձ­րաց­նում, և կան, որ մեծ բա­նը փոքր բա­նի տեղ են դնում, բայց կան, որ յոթ­նա­պա­տիկ տու­ժում են։

Ո՞վ է այ­սօր մեզ ա­ռաջ­նոր­դում դե­պի հա­վի­տե­նա­կան ար­ժեք­ներ. թույլ տվեք այդ հար­ցը առ­կախ թող­նել` հայ­ցե­լով բո­լոր նրանց նե­րո­ղամ­տու­թյու­նը, ով­քեր վս­տահ են, թե գի­տեն դրա պա­տաս­խա­նը:

Վանա լճի ջրի մակարդակի նվազման հետևանքով ի հայտ է եկել Արճեշի հայկական «խորտակված եկեղեցին»։ Գիտնական Սեդաթ ՈՒլուգանան պոլսահայ «Ակոս» թերթում ահազանգում է, որ հին Արճեշի հայկական այդ եկեղեցին հայտնվել է գանձագողերի թիրախում։ Նա պաշտպանության կոչ է անում և հավելում, որ եթե միջոցներ չձեռնարկվեն, ապա պատմական ևս մեկ ժառանգություն կոչնչանա։

Կա Աստ­ծո թա­գա­վո­րու­թյուն, կա նաև մարդ­կա­յին թա­գա­վո­րու­թյուն. Կա Աստ­ծո զո­րու­թյուն, կա նաև մարդ­կա­յին զո­րու­թյուն:

Ով բռ­նու­թյամբ է դատ ա­նում, նման է այն ներ­քի­նուն, որ բռ­նա­նում է կույ­սի կու­սու­թյա­նը։ Մարդ կա, որ շա­տա­խո­սու­թյան պատ­ճա­ռով ա­տե­լի է դառ­նում բո­լո­րին, մար­դիկ էլ կան, ո­րոնց բե­րա­նում խոսք չկա։ Կան որ լուռ են, քան­զի չգի­տեն խո­սե­լու ժա­մա­նա­կը։