Արդյոք մի բան հասկանո՞ւմ եք հայից… Որքա՜ն անհույս էր թվում իր ապագան, բայց և որքա՜ն հուսացող է նա: Ասենք իր կյանքում երկու բան բնավ չտեսավ. մեկ՝ բախտ, մեկ էլ հուսահատություն: Ինչպե՞ս ճանաչես նրան, ինչպե՞ս չափես...Անցիր նրա երկիրը: Ի՜նչ հիասքանչ վանքեր, հոյակապ աշտարակներ, գողտրիկ խաչքարեր: Հավատալ կարելի՞ է, թե ինքն է շինել այդ բոլորը...
Մեր խրթին ժամանակներում ամեն դասական համարվում է հնացած, անարժեք ինչ-որ մի բան։ Բայց նրանք մարդիկ էին, որոնց կյանքի դրվագներն էլ մնայուն, անանց դասեր էին...
Հայրենիքները չեն տրվում մեկընդմիշտ։ Հայրենիքները նվաճվում են ամեն օր։ Բայց մեկընդմիշտ տրված հայրենիքներ, չկան։ Վատ որդիներ են այն որդիները, որ իրենց հայրերի տան տեղը իրենց տները չեն բարձրացնում...
Ուշ գիշերով Ռուսաստանի Ռոստով քաղաքում մի գարեջրատան մոտով անցնում էի, երբ սպիտակ վերնազգեստով մի սպասավորի տեսա, որն անպայման հայ էր, և, ուրեմն, մոտեցա, հարցրի.
-Իմա՞լ ես, տնավե՛ր, իմա՞լ ես...
Սուպերմարկետում կարտոֆիլ եմ վերցնում: Մի ռուս տղամարդ խնդրում է օգնել խորհրդով.
-Скажите, пожалуйста, это желтая картошка?
-Не знаю... Откуда знать?...
Արդյո՞ք գիտեիք, որ մեծ էկրանի լեգենդ Ջինա Լոլլոբրիջիդան իր տաղանդով չէր սահմանափակվում միայն կինոյով։ Նա նաև փայլուն ներկայություն ուներ արվեստի այլ աշխարհում՝ քանդակագործության մեջ...
ԱՊՀ պետությունների ղեկավարների Դուշանբեի հանդիպումը ևս, ինչպես ՇՀԿ Չինաստանում գումարված գագաթնաժողովը, ունեցավ իր միջազգային ուղերձները: Շանհայյան ուղերձների մասին արդեն գրառումով կիսվել եմ: Եվ այսպես, ի՞նչ ցույց տվեց Դուշանբեն, որ պետք է հաշվի առնել արտաքին քաղաքական քայլերի ժամանակ...