Գյումրիում ժողովուրդն իշխանությունը փոխանցել է ընդդիմությանը` ընդդիմադիր քաղաքական ուժերին միասին տալով շատ ավելի ձայն, քան իշխանական ու իշխանամետ ուժերին միասին վերցրած...
Աշխարհաքաղաքական մակարդակի գոյապայքարում կողմերի հզորության մաքուր ուժային բաղադրիչը իր համապատասխան սեկտորային էկոնոմիկայի հետ միասին ունի վճռական նշանակություն միջազգային հարաբերություններում հավասարակշիռ ուժային ռեժիմ հաստատելու համար։
Մեր մոտ արդեն բարի ավանդույթ ա դարձել՝ յուրաքանչյուր ընտրությունից հետո ընտրողները զարմանքով իմանում են, որ պարտվել են ընտրություններում։ Ընտրողների ճնշող մեծամասնությունը միշտ դեմ ա իր կատարած ընտրությանը։
2018 թվականի ճիշտ այս օրը՝ մարտի 31-ին, Նիկոլը Գյումրիից ազդարարեց իր աղետալի և կործանարար քայլարշավի (ավելի շուտ ու ճիշտ՝ քանդարշավի) սկիզբը դեպի մայրաքաղաք Երևան, որն իր ավարտին հասավ մայիսի 8-ի պետական հեղաշրջմամբ։
Ամեն դեպքում՝ մտահոգիչ են արդյունքները.
որքան էլ վարչական ռեսուրս օգտագործեին, որքան էլ տգետ ու անհայրենիք թուրքասերներ լինեին, 35+% չպիտի հավաքեր ՔՊ-ի թեկնածուն Գյումրիում:
Վերջին բոլոր ընտրությունները ցույց են տալիս, որ Հայաստանում թրքաֆաշիստները, օգտագործելով բոլոր հնարավոր և անհնարին ռեսուրսները (ադմինիստրատիվ, ուժային, ֆինանսական և այլ), 1/3-ից ավելի ձայն չեն կարողանում վերցնել:
Ադրբեջանը տպավորիչ հաջողություններ է գրանցում իր միջտարածաշրջանային արտաքին քաղաքականության բնագավառում։ Այն կարողանում է հմուտ համադրել իր ուժի ու պոտենցիալի կուտակմանն ուղղված ջանքերը (ներքին կարողությունների մեծացումը) տնտեսական դիվանագիտության, ռազմական դիվանագիտության և գլոբալ դիրքավորման ուրույն մատրիցայի հետ...