...Երբ Ախ­թա­մա­րի մե­նաս­տա­նի ձե­ռագ­րերն Ա­վան­ցի նա­վա­հան­գս­տում լաս­տա­նավ բեռ­նած ռուս զին­վոր­նե­րը մո­տե­ցել են ա­փին, ինչ-որ մի սպա նրանց հրա­մա­յել է խոր­տա­կել նա­վը։ Այդ նույն ռուս սպա­յից թույ­լտ­վու­թյուն ստա­ցած Ա. Ֆլո­րենս­կին ըն­դա­մե­նը մի քա­նի ըն­տիր ձե­ռա­գիր է վերց­րել որ­պես հի­շա­տակ, իսկ մնա­ցած գր­չա­գիր մա­տյան­նե­րը լաս­տա­նա­վի հետ ջրի տակ են ան­ցել։

Մեր զրու­ցա­կիցն է «ԱՐ­ՄՍ­ՎԻՍ­ԲԱՆԿ» ՓԲԸ-ի գոր­ծա­դիր տնօ­րեն ԳԵ­ՎՈՐԳ ՄԱ­ՉԱ­ՆՅԱ­ՆԸ:

Հովհաննես Թումանյանի թանգարանը, Պատմամշակութային արգելոց-թանգարանների և պատմական միջավայրի պահպանության ծառայության հետ համատեղ, մեկնարկում են «Յոթը սարի ետևում…» մրցույթ-փառատոնը:

Հա­յաս­տա­նյան գոր­ծա­րար մի­ջա­վայ­րում առ­կա հին ու նոր խն­դիր­ներ, կա­ռա­վար­ման հա­մա­կար­գի բա­ցեր, հա­մա­վա­րա­կի ազ­դե­ցու­թյուն, մշա­կու­թա­յին քա­ղա­քա­կա­նու­թյան կարևո­րու­թյուն։ Այս թե­մա­նե­րի շուրջ է մեր զրույ­ցը բիզ­նե­սի կա­ռա­վար­ման մաս­նա­գետ ԱՐ­ՄԵՆ Ա­ՎԵ­ՏԻ­ՍՅԱ­ՆԻ հետ։

ՍԵՅ­ՐԱՆ ԳՐԻ­ԳՈ­ՐՅԱ­ՆԻ «Ին­չու՞ ես տխուր» գր­քի վե­րահ­րա­տա­րա­կու­մը մեծ հե­տաք­րք­րու­թյուն է ա­ռա­ջաց­րել ըն­թեր­ցող­նե­րի շր­ջա­նում։ Սեյ­րան Գրի­գո­րյա­նը հե­ղի­նակ է 5 գր­քի։ Ներ­կա­յումս ամ­բող­ջաց­նում է իր պատմ­վածք­նե­րի ժո­ղո­վա­ծուն։ Աչ­քի է ըն­կել հա­սա­րա­կա­կան-քա­ղա­քա­կան ակ­տիվ գոր­ծու­նեու­թյամբ։

«Ի­րա­տե­սի» հյու­րը կի­նո­գետ, ար­վես­տա­գի­տու­թյան թեկ­նա­ծու, ար­ձա­կա­գիր ՍԻՐԱ­ՆՈՒՅՇ ԳԱԼՍ­ՏՅԱՆՆ է: Մեր օ­րե­րի տագ­նա­պա­լի ան­ցու­դար­ձը շա­տե­րիս է ստի­պել դուրս գալ մաս­նա­գի­տա­կան դաշ­տից և հա­յաց­քը սևե­ռել հա­մա­մարդ­կա­յին խն­դիր­նե­րի վրա, ո­րոնց վե­րա­բե­րյալ բազ­մա­շերտ և հա­կա­սա­կան լրա­հոսն ու մեկ­նա­բա­նու­թյուն­նե­րը, իս­կա­պես, մտա­հո­գու­թյան լուրջ հիմ­քեր են տա­լիս:

Նոր կո­րո­նա­վի­րու­սով և դրա հա­րու­ցած ար­տա­կարգ հան­գա­մանք­նե­րով պայ­մա­նա­վոր­ված՝ ԿԳՄՍ նա­խա­րա­րու­թյան են­թա­կա­յու­թյամբ գոր­ծող 12 գրա­դա­րան­նե­րը սո­ցիա­լա­կան ցան­ցե­րի («Ֆեյս­բուք», «Ինս­տագ­րամ», «Թվի­թեր», «Տե­լեգ­րամ») մի­ջո­ցով մար­տի 16-ից շուր­ջօ­րյա կապ են պահ­պա­նում ըն­թեր­ցող­նե­րի հետ:

Օ­րերս տե­ղի ու­նե­ցավ Մի­քա­յել Նալ­բան­դյա­նի գրա­վոր ժա­ռան­գու­թյան թվայ­նաց­ման և առ­ցանց հրա­պա­րակ­ման առ­ցանց շնոր­հան­դե­սը։ Նա­խա­գիծն ի­րա­կա­նաց­նում է Հա­յաս­տա­նի ա­մե­րի­կյան հա­մալ­սա­րա­նի «Հայ մա­տե­նագ­րու­թյան թվան­շա­նա­յին գրա­դա­րա­նը»՝ ԿԳՄՍ նա­խա­րա­րու­թյան մշա­կու­թա­յին դրա­մաշ­նոր­հա­յին մր­ցույ­թի «Գրա­կա­նու­թյան հան­րահռ­չակ­մանն ուղղ­ված նա­խագ­ծեր և մի­ջո­ցա­ռում­ներ» ան­վա­նա­կար­գով։ Զրույ­ցի ենք հրա­վի­րել նա­խա­րա­րու­թյան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ ՏԱ­ԹԵ­ՎԻԿ ՍՈՒ­ՔԻԱ­ՍՅԱ­ՆԻՆ և նա­խա­ձեռ­նու­թյան հե­ղի­նակ ՄԵ­ՐՈՒ­ԺԱՆ ԿԱ­ՐԱ­ՊԵ­ՏՅԱ­ՆԻՆ։ Անդ­րա­դար­ձել ենք նաև հա­յա­գի­տա­կան նյու­թե­րի թվայ­նաց­ման գոր­ծըն­թաց­նե­րին առ­հա­սա­րակ։

Ռե­ժի­սոր ՆՎԵՐ ՀՈՎ­ՀԱՆ­ՆԻ­ՍՅԱ­ՆԻ հետ զրու­ցել ենք նրա «Հա­վեր­ժա­կան շար­ժում» (2020 թ.) ֆիլ­մի մա­սին։ Հա­մա­վա­րա­կի պատ­ճա­ռով նոր ֆիլ­մեր գրե­թե չեն ստեղծ­վում, ստեղծ­ված­ներն էլ փա­կու­ղու մեջ են։ Հու­սանք՝ ժա­մա­նա­կա­վոր։ Նվեր Հով­հան­նի­սյա­նը հե­ղի­նակ է մոտ մեկ տաս­նյակ ֆիլ­մե­րի, նրա նա­խորդ՝ «Ան­տա­ռա­պահ» (2018 թ.) ֆիլ­մը մաս­նակ­ցել էր փա­ռա­տո­նե­րի Հա­յաս­տա­նում և ար­տերկ­րում, ար­ժա­նա­ցել մի շարք մր­ցա­նակ­նե­րի։ «Ան­տա­ռա­պա­հը» ռե­ժի­սո­րի դիպ­լո­մա­յին աշ­խա­տանքն էր։