ՆԱՏՕ-ն եվրոպական անդամ պետություններին հորդորել է հնգապատկել ցամաքային ՀՕՊ կարողությունները՝ գրում է Bloomberg-ը։ Լրատվամիջոցը նշում է, որ նման կերպ դաշինքը ձգտում է «լրացնել ռուսական ագրեսիայի սպառնալիքին ի պատասխան առանցքային բացը»։ Զինված ուժերի կուտակման հարցը կքննարկվի հինգշաբթի օրը՝ Հյուսիսատլանտյան դաշինքի անդամ պետությունների պաշտպանության նախարարների Բրյուսելում անցկացվելիք հանդիպման ժամանակ։               
 

«Մեր չինովնիկների իննսունհինգ տոկոսը նախագահի ստվերն է»

«Մեր չինովնիկների իննսունհինգ տոկոսը նախագահի ստվերն է»
12.04.2013 | 00:26

«Պաշտոնական» երդմնակալությունը սահմանված սցենարով տեղի ունեցավ, իսկ «նոր Հայաստան» ունենալու «երդումը» բախումների բերեց: Ապրիլի 9-ի դեպքերի շուրջ մեկնաբանությամբ էլ սկսեցինք մեր զրույցը ԱԺ ՀՀԿ խմբակցության անդամ ՀԱՄԼԵՏ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆԻ հետ:

-Սովորաբար ընդդիմադիր ուժերը և նրանց գործելակերպը, որակը տարբեր են լինում,- ասաց պարոն Հարությունյանը,- կան կառուցողական ընդդիմություն և զուտ իշխանությանը ձգտող մարդիկ: Կա ընդդիմություն էլ, որի նպատակն է վարկաբեկել պետական ինստիտուտները:
-Այսօրվա մեր ընդդիմությունը ո՞ր տեսակին է համապատասխանում:
-Այն ընդդիմությունը, որը Րաֆֆի Հովհաննիսյանն է ղեկավարում, վարկաբեկում է մեր պետականությունը, գցելով մեր վարկը համաշխարհային հասարակության առջև: Հովհաննիսյանի ընդդիմությունը, սա միայն ես չեմ ասում, գաղափարազուրկ շարժում է, չունի ոչ մինիմալ, ոչ էլ մաքսիմալ ծրագիր: Այդ շարժումն ավելի շատ ինձ հիշեցնում է լիդերի կերպարի ստեղծման գործողություններ:
-Ծրագիր չի կարելի՞ համարել այն, որ հայտարարում են, թե ընտրությունը կեղծվել է և հաղթած նախագահին պիտի հանձնել իշխանությունը:
-Դրանք լոզունգներ են: Կարող ենք նաև այլ լոզունգներ ընտրել` հողը գյուղացուն, գործարանը` բանվորին: Կոմունիստներն այդ լոզունգներով եկան, որն իրականության հետ ոչ մի կապ չուներ: Հովհաննիսյանի ներկայիս լոզունգներն էլ ոչ մի աղերս չունեն այսօրվա պրոբլեմների, ղարաբաղյան հիմնախնդրի, տնտեսական, կրթական համակարգերի, դեմոկրատիայի սկզբունքների հետ: Անկախության ողջ ընթացքում այսքան վտանգավոր ընդդիմություն չենք ունեցել:
-Ո՞րն է այս ընդդիմության վտանգավորությունը:
-Այդ վտանգը մեր պետականության վարկաբեկումն է: Սարսափելի է, երբ ընդդիմության գործողությունները տանում են նախագահի ինստիտուտի վարկաբեկման: Թվում է` մեղմ բառապաշար ունի, սակայն դրա տակ ես ավելի մեծ վտանգներ եմ տեսնում, քան եթե ելույթները կառուցեր ագրեսիվ հռետորաբանությամբ:
-Հովհաննիսյանը որոշում է գնալ Բաղրամյանով դեպի Ծիծեռնակաբերդ, որոշում է կեսգիշերին աղոթել… Դրանցո՞ւմ էլ վտանգ եք տեսնում:
-Իհարկե: Նախագահը լեգիտիմ է, հիասքանչ երդմնակալություն տեղի ունեցավ, նախագահի ելույթը ծրագրային էր: Ես հպարտություն էի զգում: Հարյուրամյակներ շարունակ ձգտել ենք ունենալ անկախ պետություն, բայց հիմա վարկաբեկում ենք այն: Պատմության կրկնություն է, ինչի արդյունքում շատ հաճախ պետականություն ենք կորցրել:
-Նշեցիք, որ Րաֆֆի Հովհաննիսյանի կոչերն աղերսներ չունեն իրականության հետ, այդ դեպքում ինչո՞վ եք բացատրում Ազատության հրապարակում բազմահազարանոց հանրահավաքը: Այդ քաղաքացիները չե՞ն կարևորում դա:
-Ցանկացած պետությունում ընդդիմադիր մասսա լինում է, անկախ նրանից, թե ընդդիմության լիդերն ինչ է խոսելու: Բայց անգամ մամուլը գրեց, որ հավաքվածներն էլ անորոշության մեջ էին ու հիասթափություն ապրեցին: Հիմնական միջուկը ագրեսիվ տրամադրված խումբ է, որը Րաֆֆիից պահանջում է հակաիրավական, հակապետական գործողություններ:
-Չեմ կարծում, որ մտածում եք, թե Արմեն Մարտիրոսյանը «ագրեսոր» է, դրա համար էլ ոստիկանները ծեծեցին նրան:
-Չգիտեմ դեպքն ինչպես է եղել, բայց ասացին, որ փողոցի բանուկ հատվածում քայլել է իր հարազատների հետ, և երբ ոստիկանները խնդրել են ազատել այդ հատվածը, ասել է` իմ սահմանադրական իրավունքն է: Բայց ենթադրենք, ես էլ այդ տեղով մեքենայով ծանր հիվանդ եմ տանում` մայրս է կամ հորեղբայրս, մենք իրավունք չունե՞նք մեր սահմանադրական իրավունքը իրացնել ու գնալ: Իսկ Արմեն Մարտիրոսյանն իրավունք ունի՞ ողջ տրանսպորտային երթևեկությունը խախտելու: Եթե Արմեն Մարտիրոսյանը նոր մեսիա է ու Բաղրամյան փողոցի կենտրոնով պիտի գնա, էլ ի՞նչ ասեմ:
-Ելքը ո՞րն է, այն դեպքում, երբ Րաֆֆի Հովհաննիսյանն ասում է` չեմ նահանջելու և գնալու եմ մինչև վերջ:
-Այ, չգիտեմ` վերջը որն է: Ընդ որում, միայն Րաֆֆին չէ, որոշ քաղաքական գործիչներ ասում են` գնալու ենք մինչև վերջ, բայց ոչ մեկն այս տարիների ընթացքում այդ վերջին կանգառի անունը չի տվել: Դրա համար վերջը կարող է լինել մինչև Ձկան խանութ, Աբովյան փողոց: Չեմ հասկանում` վերջ ասելով ի՞նչ նկատի ունեն:
-Ընդդիմության քայլերի տրամաբանությունը չե՞ք տեսնում:

-Ոչ մի տրամաբանություն չկա: Աստվածաշնչի վրա կարող եմ երդվել, որ բոլոր ընտրությունների համեմատ լավագույն ընտրությունը եղել է այս անգամ: Բայց ավելի շատ թերություններ են փորձում փաթաթել այս ընտրությունների «վզին»: Հովհաննիսյանն այսօր մեծ վնաս է հասցնում մեր միջազգային վարկին:
-Այդ վնասների ազդակները տեսնո՞ւմ եք արդեն:
-Անշուշտ, բավական է նայել ադրբեջանական, եվրոպական և թուրքական մամուլը: Եթե Րաֆֆի Հովհաննիսյանը թոթափեր տոհմական իշխանատենչությունն ու որպես հայ մարդ շնորհավորեր Սերժ Սարգսյանին և ասեր` կմնամ ոխերիմ ընդդիմություն, Հայաստանի վարկանիշը շատ ավելի կբարձրանար: Մեկ մարդու իշխանատենչությամբ չի կարելի երկրի վարկանիշի հետ խաղալ:
-Այդ պարագայում նրան «ծախված» չէի՞ն որակի:
-Ովքեր նրան ծախված կասեին, հենց այդպիսին իրենք են: Եթե աշխարհում ամեն անգամ ընդդիմությունը հաղթանակ տանի, անընդհատ իշխանափոխություն կլինի: Ընդդիմությունը հենց մահակ է իշխանության գլխին:
-Անկախ Հայաստանի «մահակներից» ո՞րն է ավելի ուժեղ հարվածել իշխանությանը:
-Լևոն Տեր-Պետրոսյանի ընդդիմությունը հզոր էր, բայց նա մեր պետության համաշխարհային վարկի հետ հո չէ՞ր խաղում: Ընդդիմության նորմալ լիդեր լինելը նշանակում է «երկրորդ» նախագահ: Պետք է անկեղծ լինել ու ասել, որ Րաֆֆու գործողությունները միտված են ընդդիմության լիդեր լինելուն: Ընդդիմության դաշտում լիդերի պայքարը շատ հզոր է լինելու:
-Լիդերներ ասելով` ո՞ւմ նկատի ունեք:
-Րաֆֆի, Նիկոլ և ԲՀԿ… Մեր ժողովուրդը լիդերապաշտ ժողովուրդ չէ: Իշխանությունը հզոր է այսօր։ ՈՒնենք Սահմանադրություն, ու եթե կարծում են` իշխանությունը ձեռքերը ծալած կնստի, Րաֆֆին էլ մի քանի հոգու հետ կգնա իշխանությունը կվերցնի, սխալվում են, աշխատելու են սահմանադրական նորմերը: Ոստիկանությունն իրավունք չունի՞ նախագահական պալատը պաշտպանելու: Եթե իրավունք չունի, էս գլխից էդ սահմանադրությունը չեղյալ հայտարարեք:
-Ի դեպ, նախագահն իր ելույթում նշեց, որ ժամանակն է խոսքից գործին անցնելու: Ձեր կարծիքով` որտեղի՞ց պիտի սկսել:
-Պետության ճակատագիրը կախված է պետական գործիչներ ունենալուց: Դժբախտաբար, մեր այդ ինստիտուտը չի կայացել: Մենք ունենք չինովնիկական ինստիտուտ: Թոմաս Ջեֆերսոնին երբ այս հարցը տվել են, նա ասել է, որ պետք է փնտրել ու գտնել երեք հարյուր պետական գործիչ:
-Մեզանում գոնե երեսունը կգտնե՞նք:
-Երեսո՞ւն: Դա երջանկություն կլինի: Պետական գործիչներին ներկայացված չափանիշները շատ խիստ են` անսահման նվիրված հայրենիքին, ընտանիքին, կյանքը նվիրել հայրենիքին, նվիրվածություն ընկերությանը և անսահման անտարբերություն կոմֆորտի նկատմամբ:
-Փաստորեն, մեզանում ընդհանրապես պետական գործիչներ չկան:
-Ես կուզեի, որ մեր նախագահը հենց այս խնդրին ուշադրություն դարձներ, որ ամեն պոստ զբաղեցնող նախագահի ստվերը չլինի: Մեր չինովնիկների իննսունհինգ տոկոսը նախագահի ստվերն է:


Զրույցը` Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԻ

Դիտվել է՝ 3557

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ