Մոմի հանգերով շշունջն է լսվում կրկին երկնային. Ափերս դրած Քո ափերի մեջ, Հավատի կանաչ ընձյուղը կտցիս, Ես վեր եմ ելնում ամպերի միջով, Փեշիդ եմ հասնում ու խոստովանում, Որ սիրում եմ Քեզ, Արքան ես Դու իմ` ՈՒ չկա Քեզնից մեկը առավել:
Նոր պահանջ ասվածն այնքան էլ նոր չէ, պարզապես դրանց բավարարումը հերթականությամբ է մատուցվելու, որպեսզի ժողովուրդը հեշտ համակերպվի և դիմադրություն ցույց չտա։
Այս պահի դրությամբ...