Հա­յաս­տա­նյան ներ­քա­ղա­քա­կան զար­գա­ցում­ներն ու քա­ղա­քա­կան դաշ­տի տրանս­ֆոր­մա­ցիա­նե­րը սկ­սել են ըն­թա­նալ մի քա­նի հար­թու­թյուն­նե­րում: Ընդ ո­րում, այդ ա­մե­նը տե­ղի է ու­նե­նում քա­ղա­քա­կան և հա­սա­րա­կա­կան մթ­նո­լոր­տի նպա­տա­կաուղղ­ված շի­կաց­ման ֆո­նին:

Թվում էր՝ նո­յեմ­բե­րի 24-ը պի­տի կարևոր­վի՝ ՀՀ-ԵՄ Հա­մա­պար­փակ և ընդ­լայն­ված գոր­ծըն­կե­րու­թյան հա­մա­ձայ­նագ­րի ստո­րագր­ման երկ­րորդ տա­րին է լրա­ցել: Բայց ոչ ոք ոչ հի­շեց, ոչ հարց տվեց՝ ին­չու՞ մինչև հի­մա ԵՄ 28 եր­կր­նե­րի հա­զիվ կեսն է հա­մա­ձայ­նա­գի­րը վա­վե­րաց­րել:

Ոչ բռնի ուժի ձգողականության ու գայթակղության հայեցակարգը, որ 1990-ին ստեղծել է ամերիկացի վերլուծաբան ու միջազգային հարցերով փորձագետ Ջոզեֆ Նայը, փոխել է էությունը: Հզորությունը դադարել է լինել միայն ռազմական կամ տնտեսական, դարձել է գաղափարական ու մշակութային՝ գրում է Le Monde-ում Մարկ Սեմոն:

Ադրբեջանն ու Հայաստանը լրագրողների խմբերի այցերով են փոխանակվել: Հայկական պատվիրակությունում կար և չճանաչված ԼՂՀ-ից լրագրող: Երկու երկրների լրագրողների փոխայցերը կայացել են գաղտնիության և անվտանգության ապահովման բարձր պահանջներով:

Մինչև Դոնալդ Թրամփի ընտրությունը ՆԱՏՕ-ի սամիթները առաջին հերթին տրանսատլանտյան միասնության տոն էին: Ամեն ինչ նախօրոք պայմանավորվում, միջոցառումների սցենարը մանրամասն պարզվում էր: Ոչինչ չպետք է փչացներ կազմակերպության տոնը, որ իրեն անվանում է «պատմության ամենահաջող ալյանսը»:

Թուրքիան սկսել է փորձարկել վերջերս գնած ռուսական ՀՕՊ համակարգերը՝ իբրև թիրախ օգտագործելով ամերիկյան կործանիչները՝ գրում է The Times-ը:

Նվազող հանրաճանաչության ու ընտրություններում անհաջողությյան համապատկերում՝ Վլադիմիր Պուտինը շաբաթ օրը «Միասնական Ռուսաստանի» համագումար էր հրավիրել:

Երկուշաբթի լուսաբացին գողերը մտել են Դրեզդենի Grünes Gewölbe («Կանաչ կամար») թանգարան, որտեղ պահվում է ադամանդների ու թանկարժեք քարերի Եվրոպայի ամենամեծ հավաքածուն:

Բայց, ի­հար­կե, Լավ­րո­վի երևա­նյան բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րում ակն­հայտ շատ ժա­մա­նակ է հատ­կաց­վել ար­ցա­խա-ադր­բե­ջա­նա­կան հա­կա­մար­տու­թյան կար­գա­վոր­ման հար­ցին։ Կամ էլ՝ Ար­ցա­խի խնդ­րի կար­գա­վոր­մանն ամ­բող­ջու­թյամբ, ո­րով­հետև ՌԴ արտ­գործ­նա­խա­րա­րի հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րի մի շարք նր­բու­թյուն­նե­րից կա­րե­լի է են­թադ­րել, որ Լավ­րո­վը փոր­ձում էր հար­թել Հա­յաս­տա­նի և Ադր­բե­ջա­նից հա­ճախ հն­չեց­վող բարդ ու հա­կա­սա­կան մեկ­նա­բա­նու­թյուն­նե­րի ու գնա­հա­տա­կան­նե­րի վի­ճա­հա­րույց ման­րա­մաս­նե­րը։ 

Աշ­խար­հը դար­ձել է մի փո­ղոց՝ եր­բեմն երկ­կող­մա­նի, եր­բեմն միա­կող­մա­նի երթևե­կով: Ան­ցյալ շա­բաթ երթևե­կը հիմ­նա­կա­նում հան­դի­պա­կաց էր: Վար­չա­պե­տը շր­ջա­գա­յում էր՝ Վե­նե­տիկ, Մի­լան, Հռոմ, նախ­կին վար­չա­պե­տը Զագ­րե­բում էր, Երևա­նում ե­ռում էին քա­ղա­քա­կան ֆուտ­բո­լա­յին կր­քե­րը: Ա­մեն մեկն իր գոր­ծին էր, չկար միայն գլ­խա­վո­րը՝ մի­ջին վի­ճա­կագ­րա­կան հա­յը: Նա ա­սե­լիք չու­նի: Նա լուռ դի­տում է՝ ինչ­պես են իր հա­մար պայ­քա­րում հին ու նոր իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը ու… մե­ծավ մա­սամբ ծի­ծա­ղում է, ո­րով­հետև լուրջ ըն­դու­նել ֆար­սը ան­լր­ջու­թյան նշան է: