Աստղերը կամ մոլորակները, բնական է, որ աննյութական չեն և, նյութական լինելով էլ, ազդեցություն պիտի ունենան նյութական այլ մարմինների վրա, ինչպես տաքությամբ ու սառնությամբ, նույնպես էլ, եթե զանգվածով մեծ են` ձգողականությամբ:
Աստված մարդուն բանական ստեղծեց և լեզու շնորհեց, որպեսզի տարբերվի անբաններից։ Իսկ եթե լեզուն չլիներ, մեծ պակասություն կլիներ, ինչպես համրերի պարագայում է։ Սակայն Աստծո այս մեծագույն պարգևը մարդիկ ոչ միշտ է, որ բարուն են ծառայեցնում։
Սատանայապաշտները որքան էլ ջանացին գաղտնի լինել, այնուամենայնիվ, Աստված իր մարդկանց ուղարկեց նրանց մեջ և նրանց գրքերով ու խոսքով զգուշացրեց իր ժողովրդին չարի բոլոր գործերի և ծրագրերի մասին, որ իր զավակները լսեն ու չգայթակղվեն դրանցով:
Մարդկության պատմության մեջ, երբ էլ գլոբալացում է սկսվել, դրանք ուղեկցվել են ժողովուրդների մեծ ալեկոծություններով, տարերային խոշորաչափ աղետներով, այլասերություններով:
Այս հանդիմանող խոսքերը Քրիստոս ուղղում է այն քաղաքներին, որտեղ չընդունեցին Նրա վարդապետությունը, չնայած այդ քաղաքներում աստվածային մեծ հրաշքներ կատարվեցին:
Եվ իրապես այդ քաղաքներում Քրիստոս քարոզում էր անձամբ Ինքը, որտեղ բազմաթիվ հրաշքներ ու նշաններ գործեց և արեց ամեն ինչ, որ նրանք ապաշխարեն:
«Տեսա նաեւ մի մեծ, սպիտակ գահ եւ նրան, ով նստել էր դրա վրա. նրա ներկայությունից երկինք ու երկիր երկյուղ կրեցին ու փախան. եւ նրանց համար տեղ չգտնվեց: Եւ տեսա մեռելներ, մեծ ու փոքր, որոնք կանգնել էին գահի առաջ. եւ բաց արվեցին գրքեր. բացվեց նաեւ մի այլ գիրք՝ Կյանքի գիրքը:
«Սիրելինե՛ր, սիրենք միմյանց, քանի որ սերն Աստծուց է. եւ ամեն ոք, ով սիրում է, Աստծուց է ծնված եւ ճանաչում է Աստծուն: Իսկ նա, ով չի սիրում, չի ճանաչում Աստծուն, քանի որ Աստված սեր է» (Ա Հովհ.4;7-8):
Հույսը կամուրջ է անցողիկ ու հավիտենական կյանքերի միջև, հավատը՝ բազրիք, ով այդ կամրջով չի անցնում, չի հասնում հավիտենական կյանքին, հույսը հավիտենական կյանքին առաջնորդող կողմնացույց է, հավատը՝ քարտեզ, առանց որոնց Աստծուն չենք տեսնի:
Ադրբեջանը Նախիջևանին կապող ճանապարհի կարգավիճակի և գործելու պայմանների հարցում ներքաղաքական քննարկումների հռետորաբանությունը բավականին կուսակցականացված է և օբյեկտիվության պակաս ունի: Ի սկզբանե նշեմ, որ իդեալական և շահավետ տարբերակը Հայաստանի համար կլներ այն, որ այդ ճանապարհը գործեր որպես սովորական կապուղի...