Դաժան տեսարան էր... պատմությունից օտար զավթիչների ասպատակումը ես հենց այդպես եմ պատկերացրել: Մռայլ դեմքերով, սեփական արարքի սոսկալիության գիտակցումով, հայացքները փախցնելով` գալիս են «հրոսակները»...
Ինչո՞ւ է Նիկոլը գնում նման ստոր քայլերի:
Ինչո՞ւ է նրա վարքագիծը դարձել այսքան սուր և կտրուկ, ինչու է պադոշը դեմքին քաշած գործում, պետական ամբողջ համակարգը կանգնեցված է, օգտագործվում է իր անձնական հարցերի համար...
Յոթ Վերք եկեղեցում տեղի ունեցածը, ինչպես նաև դրան հաջորդած հայտարարությունները, վկայում են, որ իշխանությունը մտնում է հակաեկեղեցական քաղաքականության նոր՝ առավել սրված փուլ...
Ողորմած Աստված,
այս սուրբ լռության մեջ
մենք կանգնում ենք մեր ժողովրդի վերքերի առաջ և հիշում 1988-ի ահեղ օրը,
երբ երկիրը դողաց և անմեղ կյանքեր մարեցին...
Փաշինյանը այսօր էլ պարտվեց, և դա նշանակում է մեկ բան: Հասկանալով խրոնիկ պարտությունների բեռը և իր պսևդոհաղթանակների անարժեքությունը՝ նա ման է գալու մեկ մեծ և իրական հաղթանակ: Այդ «մեծ-իրական հաղթանակի» իր կողմից ցանկալի և արդեն անայլընտրանք վայրը լինելու է Մայր Աթոռը...
Մարդկանց պետական, հասարակական, գիտական, մշակութային և այլ ոլորտներում նրանց գործունեության համար կարևոր է ոչ միայն դրանցում նրանց գիտակ լինելն ու լրջությունը, այլ նաև մտածողության մասշտաբայնությունն ու կատեգորիան, որոնք կարող են առաջանալ միայն մասշտաբային գործերին մասնակցելով...